Συνεχίζονται οι δολοφονίες αγωνιστών ιθαγενών στο Μεξικό

Συνεχίζονται οι δολοφονίες αγωνιστών ιθαγενών και οι επιθέσεις σε εξεγερμένες ιθαγενικές κοινότητες που αντιστέκονται στα σχέδια της κυβέρνησης Ομπραδόρ. Μέσα στους έξι μήνες διακυβέρνησης του Μεξικού από μια κυβέρνηση που πολλοί θεωρούν αριστερή, κλιμακώνεται επικίνδυνα η καταστολή ενάντια σε ιθαγενείς λαούς, κοινότητες και οργανώσεις που υπερασπίζονται τη γη τους από τη λεηλασία του καπιταλισμού και παλεύουν για την οικοδόμηση της αυτονομίας τους. Από το Δεκέμβρη του 2018, το Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο-Ιθαγενικό Συμβούλιο Διακυβέρνησης, ο EZLN και οργανώσεις Υπεράσπισης Δικαιωμάτων έχουν καταγγείλει δεκάδες επιθέσεις σε κοινότητες, βίαιους εκτοπισμούς, παράνομες συλλήψεις και φυλακίσεις αγωνιστών, εξαφανίσεις ακτιβιστών, απαγωγές, απειλές, απόπειρες δολοφονιών και δολοφονίες.

Μια ματιά στις γεωγραφίες της καταστολής στο Μεξικό μας πείθει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένας πόλεμος ενάντια σε κάθε εξέγερση και αντίσταση στα σχέδια θανάτου της κυβέρνησης.

  • Στην Τσιάπας, στο Σαν Χοσέ Ελ Μπασκάν , μέλη του Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου από το λαό Τσολ , ζουν τους τελευταίους μήνες υπό την απειλή βίαιου εκτοπισμού από ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες
  • Στον Κόλπο της Καλιφόρνια, το Μάρτη του 2019, η κυβέρνηση στέλνει πεζοναύτες οι οποίοι επιτίθενται με βαρύ οπλισμό στους ψαράδες του Σαν Φελίπε που αγωνίζονται ενάντια στο νόμο απαγόρευσης του ψαρέματος από το οποίο παραδοσιακά ζουν οι ιθαγενείς λαοί της περιοχής. Οι συγκρούσεις αφήνουν τρεις ψαράδες βαριά τραυματισμένους.
  • Στην Οαχάκα η Επιτροπή για την Υπεράσπιση των Ιθαγενών Λαών βρίσκεται υπό συνεχή διωγμό: τέσσερα μέλη της έχουν συλληφθεί από την αρχή του χρόνου και στις 19 Απρίλη ένοπλη επίθεση εναντίον μελών της άφησε πίσω της πέντε τραυματίες
  • Στις 18 Μάη, ένοπλοι εισέβαλλαν στο σπίτι του Σαλβαδόρ Σάντσες Μπολάνιο, εκφωνητή του κοινοτικού ιθαγενικού ραδιοφώνου Τλακούτσε, απειλώντας τον με δολοφονία εάν συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στο υδροηλεκτρικό φράγμα που κατασκευάζει η εξορυκτική εταιρία AUTLAN, στο Σαν Πάμπλο Σοκιτλάν. Ό ίδιος και η οικογένειά του εκδιώχτηκαν βίαια από το σπίτι και την κοινότητά τους.
  • Στις 25 Μάρτη εξαφανίζεται στο Μιτσοακάν η ιθαγενής ακτιβίστρια φοιτήτρια Νίλντα Ροσάριο ντε λα Κρους.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και περιλαμβάνει διψήφιο αριθμό δολοφονιών, μόνο μέσα στο 2019, ιθαγενών αγωνιστών και μελών του Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου:

  • Ο Σαμίρ Φλόρες Σομπεράνος, από τους ιδρυτές του Μετώπου των Λαών του Μορέλος και του κοινοτικού ραδιοφώνου του Αμιλτσίνγκο , και πρωτεργάτης στον αγώνα ενάντια στο μέγα-σχέδιο «ολικής ανάπτυξης» του Μορέλος δολοφονείται εν ψυχρώ στις 20 Φλεβάρη
  • Το Φλεβάρη του 2019 δολοφονούνται στην Οαχάκα η Γουαδαλούπε Κρους Βάσκες και ο Έκτορ Χερνάντες Πέρες και οι δύο ηγετικά στελέχη του Τμήματος 22 του Εθνικού Συντονιστικού των Εργαζομένων στην Εκπαίδευση (ΨΝΤΕ). Το Τμήμα 22 της CNTE, από τα πλέον ριζοσπαστικά κομμάτια των αγωνιζόμενων δασκάλων, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην Κομμούνα της Οαχάκα το 2006.
  • Η Εουλόδια Λίλια Ντίας Ορτίς, δολοφονείται στις 25 Μάρτη. Ήταν μέλος του Ιθαγενικού Συμβουλίου για το Τρουέκε (CIT), οργάνωση που παλεύει για την επιβίωση της χιλιοετούς παράδοσης τρουέκε (ανταλλαγή προϊόντων χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος) στους ιθαγενείς λαούς Οτομίς, Τλαουίκας και Νάουας.
  • Ο Χουλιάν Κορτές Φλόρες, μέλος του περιφερειακού Συντονιστικού των Κοινοτικών Αρχών και της Κοινοτικής Αστυνομίας του Γκερρέρο (CRAC), δολοφονείται στις 12 Απρίλη. Η δολοφονία του είναι καθαρή επίθεση στο αυτοοργανωμένο σύστημα ασφάλειας και κοινοτικής δικαιοσύνης που οικοδομούν οι λαοί του Γκερρέρο(1) .
  • Ο Αβιράμ Χερνάντες, μέλος της ομάδας Ειρήνης στη Χαλάπα (Por la Paz de Xalapa), που ερευνά απαγωγές και εξαφανίσεις ακτιβιστών, δολοφονείται στις 12 Απρίλη στην Βερακρούς.
  • Στις 2 Μάη δολοφονείται σε ενέδρα και άλλος δάσκαλος της CNTE, στην Οαχάκα, ο Τελέσφορο Σαντιάγκο Ενρίκες, διευθυντής του κοινοτικού ραδιοφώνου του Σαν Αγκουστίν Λοξίκα, ραδιοφώνου που καταγγέλλει τα σχέδια των πολυεθνικών στην περιοχή και αγωνίζεται για τη διάσωση των ιθαγενικών γλωσσών και της ιθαγενικής κουλτούρας.
  • O Λεονόλ Ντίαζ Ουρμπάνο, ακτιβιστής αγωνιστής ενάντια στο υδροηλεκτρικό φράγμα στον ποταμό Απούλκο στην Πουέμπλα, δολοφονείται στις 9 Μάη. Να σημειώσουμε ότι στην Πουέμπλα, το 2018 δολοφονήθηκαν άλλοι τρεις αγωνιστές.
  • Ο Χοσέ Λούσιο Μπαρτόλο Φαουστίνο και ο Μοδέστο Βεράλες Σεμπαστιάν, μέλη και οι δύο του Ιθαγενικού και Λαϊκού Συμβούλιου του Γκερέρο- Εμιλιάνο Ζαπάτα, δολοφονούνται στις 4 Μάη, στο Τσιλπαντσίνγκο του Γκερρέρο.
  • Ο Μπαρτόλο Ιλάριο Μοράλες και ο Ησαίας Ξατένκο Αουεχότε, ιθαγενείς Νάουας και μέλη της CIPOG-EZ δολοφονούνται στις 23 Μάη, στην Τσιλάπα του Γκερρέρο.

Όλες αυτές οι επιθέσεις, οι απαγωγές, οι φυλακίσεις, οι εκτοπισμοί και οι δολοφονίες συνοδεύονται από μία όλο και πιο έντονη στρατιωτικοποίηση, ιδιαίτερα στα ζαπατίστικα εδάφη όπου οι στρατιωτικές επιδρομές, οι χαμηλές πτήσεις στρατιωτικών αεροπλάνων και οι απόπειρες κατασκοπείας εκ μέρους του μεξικάνικου στρατού είναι πλέον μια καθημερινότητα, ένας κλοιός που γίνεται πιο ασφυκτικός με την αυξανόμενη παρουσία της νέο-ιδρυθείσας Εθνικής Πολιτοφυλακής (σώμα ενόπλων πολιτών υπό στρατιωτική διοίκηση).

Πρόκειται για μία λογική πολέμου ενάντια σε λαούς που οικοδομούν την αυτονομία τους και αγωνίζονται σθεναρά ενάντια στον άλλο πόλεμο, εκείνον της επιβεβλημένης από τα πάνω «ανάπτυξης». Και πρόκειται για την ίδια παλιά στρατηγική ενάντια στην εξέγερση των ζαπατίστας, που από το 1994 οδήγησε σε μαζικές σφαγές και μαζικούς βίαιους εκτοπισμούς ολόκληρων κοινοτήτων στην Τσιάπας. Μόνο που αυτή τη φορά εφαρμόζεται από μία αριστερή, κατά τα λεγόμενά της, κυβέρνηση: αυτήν του Μανουέλ Ομπραδόρ.

Αναδημοσίευση από «σπίθα αλληλεγγύης στον αγώνα των Ζαπατίστας και των ιθαγενών λαών»: https://spithazapatista.home.blog/

Ενημέρωση μετά από δύο μήνες από την έναρξη απεργία πείνας στη φυλακή στην Chiapas: Στις 15 Μαρτίου, έξι φυλακισμένοι αγωνιστές σε διάφορες φυλακές του κράτους της Τσιάπας άρχισαν απεργία πείνας, απαιτώντας δικαιοσύνη και την άμεση και άνευ όρων ελευθερία τους.
Τα ονόματά τους είναι: Adrían Gómez Jiménez και Juan de la Cruz Ruíz φυλακισμένοι στο CERSS του San Cristóbal de las Casas, μέλη της οργάνωσης “La Voz de Indígenas en Resistencia”. Abraham López Montejo και ο Germán López Montejo φυλακισμένοι στο CERSS της Cintalapa de Figueroa μέλη του οργανισμού “La Voz Verdadera del Amate”. Marcelino Ruíz Gómez και Baldemar Gómez Hernández φυλακισμένοι στο CERSS του Comitán de Domínguez μέλη του οργανισμού “Viniketik en Resistencia”. Τις επόμενες ημέρες, άλλοι φυλακισμένοι συμπατριώτες τους εντάχθηκαν στην απεργία δηλώνοντας εαυτούς “φυλακισμένους αγωνιστές”. Διάφορα στάδια διαλόγου με το κράτος έχουν υπάρξει με κοινή πάντα αφετηρία που αποτυπώνεται στα παρακάτω αιτήματα:
• Ελευθερία των κρατουμένων – αναθεώρηση και μελέτη των υποθέσεων και των φακέλων τους
• Βελτίωση των συνθηκών των απεργών πείνας (τερματισμός της απομόνωσης, ταπεινωτικές θεραπείες, απειλές και εξαναγκασμός)
• Άμεση, αποτελεσματική και επαρκής διερεύνηση και τεκμηρίωση των καταγγελιών για βασανιστήρια
Μετά από σχεδόν 60 ημέρες (Μάιος 2019) από την αρχή της απεργίας πείνας, δεν υπήρξε απάντηση στα αιτήματά τους. Δεν υπάρχει σαφής αναθεώρηση των φακέλων τους , ούτε από νομική άποψη ούτε από άποψη πολιτικής ή ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέλος δεν έχει υπάρξει σαφής απάντηση στην έρευνα των βασανιστηρίων κατά των αγωνιστών.

ΑΡ