Ενώ το Ρεπουμπλικανικό κόμμα διασπάται, ένα νέο πολιτικό κέντρο αναδεικνύεται – μετατοπισμένο ακόμη δεξιότερα
Μετά από την εισβολή οπαδών του Donald Trump στο Καπιτώλιο στην Ουάσινγκτον, που ακολούθησε τη διαδήλωση υπέρ των ισχυρισμών του για εκλογική νοθεία, το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων διασπάται, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη θεμελίωση ενός νέου δικομματικού πολιτικού κέντρου, μετατοπισμένου δεξιότερα από ό,τι πριν. Δίνεται ευκαιρία για μαζική μετατόπιση της εκλογικής βάσης του Trump εκτός αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, υιοθετώντας πια ξεκάθαρα φασιστικές θέσεις.
Τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου θα ζημιώσουν τους οπαδούς του Trump στα μάτια των κεντρώων, και έτσι θα αναγκάσουν κάποιους ρεπουμπλικάνους να μετακυλήσουν τη στήριξή τους προς το κέντρο, αλλά επίσης θα διευρύνουν τα όρια ως προς το τι είναι αποδεκτό. Αυτό μπορεί να ωφελήσει την άκρα δεξιά για στρατολόγηση σε τοπικές οργανώσεις ανά την επικράτεια, και για να κανονικοποιήσει αντίστοιχες ενέργειες στο μέλλον.
Αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος κίνδυνος. Στο όνομα του πολέμου ενάντια στον εξτρεμισμό, οι κεντρώοι θα απαιτήσουν την εδραίωση των ίδιων μηχανισμών της κρατικής καταπίεσης που ο επόμενος Trump θα χρησιμοποιήσει εναντίον μας. Αυτό είναι ουσιαστικά που συνέβη στη Βαϊμάρη, προετοιμάζοντας την άνοδο του Τρίτου Ράιχ. Κατ’ αντιστοιχία, η προμετωπίδα του Trump κατά το 2020 ήταν το τμήμα εγχώριας ασφάλειας (Department of Homeland Security), που δημιουργήθηκε κατά την προεδρεία Bush σε απάντηση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, ενώ [η πολιτική του Trump] αξιοποίησε και την κεντρική (συγκεντρωτική) διαχείριση κατά τη διακυβέρνηση Obama. Οι κεντρώοι, παρουσιαζόμενοι ως μαχητές κατά του «χάους», θα τραβήξουν αρκετούς από τους πρότερους συμμάχους μας από τους δρόμους, ενώ θα γίνουν απολογητές της επερχόμενης αυξημένης καταστολής που θα στοχεύσει τόσο εμάς, όσο και την άκρα δεξιά.
Μετά από αυτά γεγονότα, είναι αναμενόμενη η λήψη αυστηρών μέτρων από το κράτος, που πιθανότατα θα περιορίσουν τις ελευθερίες, στοχεύοντας κάθε μορφή αντίστασης. Στην Τουρκία, ο Ερντογάν κατέρριψε ένα δεξιό στρατιωτικό πραξικόπημα – κίνηση που του έδωσε τη δυνατότητα να καταπιέσει κάθε μορφή διαμαρτυρίας. Η κρατική καταπίεση της δεξιάς θα ακολουθήσει τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται ενάντια στα δικά μας κινήματα – αφομοιώνοντας τα ρεφορμιστικά στοιχεία, αλλά απομονώνοντας και καταστρέφοντας τα «ακραία». Αν η μόνη πίεση στην κυβέρνηση προέρχεται από την άκρα δεξιά, το κράτος θα κάνει παραχωρήσεις προς αυτούς.
Ήδη βλέπουμε τους παλιότερους συμμάχους μας να αποσύρονται από τους δρόμους στη σκιά των γεγονότων της 6ης Ιανουαρίου. Οι φιλελεύθεροι παρότρυναν κόσμο να μην πάει στην Ουάσινγκτον [για αντισυγκεντρώσεις], αφήνοντας τις αρχές να αντιμετωπίσουν τους οπαδούς του Trump. Αυτός ήταν ένας λάθος υπολογισμός: Οι δυνάμεις ασφάλειας δεν ενδιαφέρονται ιδιαιτέρα να αντιμετωπίσουν το κομμάτι του πληθυσμού με το οποίο ταυτίζονται περισσότερο – και ακόμα και όταν επιλέγουν να το κάνουν, τα χέρια τους είναι δεμένα από τη βαθιά ριζωμένη δομική συνήθεια τού να αντιμετωπίζουν τους συντηρητικούς δεξιούς με πολύ περισσότερο σεβασμό από ότι τους φτωχούς, τους έγχρωμους και τους αντικαπιταλιστές.
Εν ολίγοις, κανείς δεν θα έρθει να μας σώσει. Πρέπει να προετοιμαστούμε για την πιθανότητα το φασιστικό κίνημα, έχοντας πάρει τα πάνω του, να συνεχίσει να πραγματοποιεί επιθέσεις στις Η.Π.Α., ενώ η νέα συναίνεση από την πλευρά των κεντρώων θα εφαρμόζει μέτρα που θα στοχοποιούν τόσο εμάς όσο και αυτούς. Για να επιβιώσουν τα κινήματά μας, καθίσταται αναγκαία η οργάνωση κοινοτήτων και η αλληλεγγύη, σε κλίμακα που δεν έχουμε ξαναδεί.
Έχουμε ήδη δει σημάδια της διακομματικής μετατόπισης προς την καταστολή αναρχικών και αντιφασιστών. Για παράδειγμα, μετά την επανεκλογή του, ο δήμαρχος του Portland, Ted Wheeler –δημοκρατικός– ανακοίνωσε τις νέες του προσπάθειες να στοχοποιήσει, να δυσφημήσει και να καταστείλει αντιφασίστες και αναρχικούς, χρησιμοποιώντας την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιεί και ο Trump. Οι New York Times έκαναν ακριβώς το ίδιο προ τριμήνου, παπαγαλίζοντας σημεία της ρητορικής του Trump σχεδόν κατά λέξη.
Ο ίδιος ο Trump απείλησε τους αντιφασίστες εν όψει της 6ης Ιανουαρίου, τονίζοντας τους να μην τολμήσουν να πλησιάσουν την Ουάσινγκτον και να παρεμποδίσουν το σόου που ετοίμαζε. Η άκρα δεξιά έχει ενσωματώσει στο σύνολο της πολιτικής της πλατφόρμας, την εναντίωση στο “antifa” – όχι μόνο επειδή τα αρνητικά σημεία ενότητας [σ. μετ.: «αρνητικά» ή εναντιωματικά, με την έννοια της εναντίωσης σε κάτι, ως κοινό σημείο σύγκλισης και ενότητας] είναι τα πλέον κατάλληλα μέσα σε καιρούς πολιτικής πόλωσης, αλλά και επειδή οι αντιφασίστες έχουν πάρει τόσες πολλές νίκες μέχρι τώρα, και έχουν καταφέρει να επιβραδύνουν την ανάπτυξη της άκρας δεξιάς.
Την 5η Ιανουαρίου, ένα υπόμνημα του Λευκού Οίκου, βγαλμένο απευθείας από τη φασιστική ατζέντα, ανακοίνωσε ότι επιχειρούν να επαναφέρουν το νομοσχέδιο Anarchist Exclusion Act (Νόμος εξαίρεσης/αποκλεισμού των αναρχικών, του 1903/1918), προσπαθώντας να αποκλείσουν από τις Η.Π.Α. κόσμο που αντιτίθενται στον φασισμό. Τέτοιες πολιτικές, ξεκίνησαν υπό την προεδρεία του Trump, και μπορεί να συνεχίσουν κατά τη διακυβέρνηση Biden – για παράδειγμα αν οι πρώην Ρεπουμπλικάνοι υποστηρικτές του [Trump] στηρίξουν το πολιτικό κέντρο, με την προϋπόθεση να υιοθετήσει θέσεις από την προϋπάρχουσα ατζέντα τους.
Το πεδίο Μάχης των Social Media
Από την πλευρά του, o Trump ήδη συνεχάρη τους συμμετέχοντες, σταματώντας ένα βήμα πριν «χαιρετίσει» την εισβολή, ίσα ίσα για να αφήσει περιθώρια για πιθανή αποκήρυξη: «Αυτά είναι τα πράγματα και τα γεγονότα που συμβαίνουν όταν η ιερή [sic] σαρωτική νίκη υφαρπάζεται με απότομο και βίαιο τρόπο από τους μεγάλους πατριώτες, που τους έχουν φερθεί τόσο κακά και άδικα για τόσο καιρό». Πρόσθεσε ένα μήνυμα αναγνωρίζοντας τα γεγονότα ως ένα θεμέλιο βήμα, επιβεβαιώνοντας την ανάδυση ενός νέου πολιτικού ρεύματος: «Να θυμάστε αυτή τη μέρα για πάντα!».
Σε απάντηση, το Twitter και το Facebook εν τέλει απέκλεισαν τους λογαριασμούς του Trump.
H Facebook είχε ήδη αποκλείσει, πολλούς αναρχικούς μήνες πριν. Ενώ οποιαδήποτε «κακοτυχία» προκύπτει στον Trump αποτελεί ένα καλοδεχούμενο εμπόδιο στις αυταρχικές του προσπάθειες, γνωρίζουμε πως είναι αναπόφευκτο ότι αυτό τελικά θα οδηγήσει σε περισσότερη εταιρική λογοκρισία αναρχικών και άλλων συμμετεχόντων στα κοινωνικά κινήματα. Γίνεται, λοιπόν, όλο και πιο αναγκαίο να θεμελιώσουμε και να προτάξουμε εναλλακτικές άμεσα.
Θα διασπαστούν οι Ρεπουμπλικάνοι;
Ως αποτέλεσμα αυτής της πράξης [της εισβολής στο Καπιτώλιο], οι ρεπουμπλικάνοι έχουν ήδη χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, το ακροδεξιό που υποστηρίζει τον Trump, και αυτό των «κεντρώων» που επιτέλους αναγκάστηκαν να τα «σπάσουν» με τον Trump, παρόλο που είχαν προσδεθεί στην επιτυχία του τα τελευταία 4 χρόνια. Ένα από τα πιο δυσοίωνα επιτεύγματα του Trump, είναι το γεγονός πως πλέον οι ρεπουμπλικάνοι, που έχουν μετατοπιστεί περισσότερο προς τα δεξιά ως αποτέλεσμα της επιρροής του, δοξάζονται ως ήρωες της δημοκρατίας από τη δικομματική βάση – απλά επειδή επέλεξαν να μην υποστηρίξουν αυτόν στην ξεκάθαρη απόπειρα αντιδημοκρατικού πραξικοπήματος.
Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι αποσύρουν την υποστήριξή τους στον Trump, θεμελιώνοντας ένα νέο δικομματικό πολιτικό κέντρο, το οποίο θα θεωρούταν ακροδεξιό μερικά χρόνια πριν. Ο Ρεπουμπλικάνος πολιτικός αντίπαλος του Obama στις εκλογές του 2008, John McCain, τώρα είναι μισητός από την εκλογική βάση του Trump, ενώ παραμένει ήρωας για πολλούς Δημοκρατικούς.
Υπό αυτό το πρίσμα, η έξοδος του Trump από το επίκεντρο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος παγιώνει τα κέρδη της άκρας δεξιάς σε όλη τη σκακιέρα, εξαγνίζοντάς τη από κάθε σχέση με το πρόσωπό του, που εγείρει πόλωση. Από τη στιγμή που η άκρα δεξιά πλέον αντιπροσωπεύεται από λυσσασμένους νεοναζί που φορούν αξεσουάρ “Camp Auschwitz”, και συμμετείχαν σε μια εξόφθαλμα ένοπλη εξέγερση, γίνεται ευκολότερο για τους καπιταλιστές, που θέλουν να απελάσουν εκατομμύρια ανθρώπους και να κάνουν έξωση σε δεκάδες εκατομμύρια, να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως ξεκάθαρα λογικούς εκφραστές της κοινής γνώμης. Το χάος στην Ουάσινγκτον ήδη έχει επιτρέψει σε ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη να παρουσιαστούν ως αναστατωμένοι υπερασπιστές της δημοκρατίας.
Είναι πολύ πιθανό ένα κομμάτι των οπαδών του Trump να βιώσει τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου ως ταρακούνημα, αλλά είναι απίθανο αυτή η αλλαγή να επιφέρει κάποια βελτίωση.
Ένα κομμάτι αυτού του κόσμου μπορεί εν τέλει να καταλήξει πως πιστεύει πραγματικά στην αστική δημοκρατία και στις αρχές του κράτους δικαίου: Σε αυτή τη περίπτωση, θα μετακυλήσουν την αφοσίωσή τους στο σινάφι της Lindsay Graham και, στην καλύτερη περίπτωση, θα απαιτήσουν την καταστολή στους δηλωμένους φασίστες, όπως και στους αντιφασίστες. Άλλοι –έχοντας επιτέλους μάθει πως είναι να είσαι στην πλευρά που υφίσταται την καταστολή των μπάτσων– θα καταλήξουν ότι μισούν τη δημοκρατία και τους μπάτσους, αλλά για τους αντίθετους λόγους από ότι οι αναρχικοί, και θα γίνουν μέλη φανερά φασιστικών ομάδων.
Αυτή η απόσχιση από τους υπόλοιπους Ρεπουμπλικάνους θα ξεβολέψει τους οπαδούς του Trump, καθώς τους διαχωρίζει από ένα σημαντικό κομμάτι της εξουσίας τους και της φαινομενικής νομιμότητας. Αλλά είναι ένα αναγκαίο βήμα για αυτούς που ψάχνουν να θεμελιώσουν μια μαζική φασιστική βάση. Έχοντας θεμελιώσει ένα φασιστικό πόλο στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ – [τα γεγονότα τις 6ης Ιανουαρίου] ανέδειξαν «μάρτυρες» αλλά και ένα ρεβανσιστικό αφήγημα που θα τους εξυπηρετεί για τα χρόνια που έρχονται, δημιουργώντας έναν μύθο που θα χρησιμοποιηθεί για στρατολόγηση και δικαιολόγηση, οποιαδήποτε στιγμή επιθυμήσουν να χρησιμοποιήσουν βία.
Όπως υποστηρίξαμε όταν ο Trump ανέλαβε εξουσία, αν το κράτος δεν είναι ικανό να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο «μέσος άνθρωπος» σήμερα, μία καλή στρατηγική θα είναι να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως πολέμιους της τωρινής εξουσίας, με στόχο να στρατολογήσουν τους απεγνωσμένους λευκούς, που τα φυλετικά τους προνόμια, τους έχουν οδηγήσει να πιστεύουν πως δεν θα έπρεπε να είναι αυτοί, που είναι εγκαταλελειμμένοι από το κράτος και εκμεταλλευόμενοι από την οικονομία. Όπως έχουμε υποστηρίξει και αλλού, σε απάντηση στην εξέγερση για τον George Floyd, ο Trump και οι υποστηρικτές του απομακρύνθηκαν από το κοινωνικό συμβόλαιο, δηλώνοντας ευθέως πως «αν δεν διατηρήσουμε τα προνόμιά μας, είναι εμφύλιος πόλεμος».
Ένα πάτημα στην Εξουσία
Την ίδια στιγμή, όπως υποστηρίξαμε τον προηγούμενο μήνα, αν και οι ακροδεξιές πολιτοφυλακές περιγράφουν τους εαυτούς τους ως επαναστάτες απέναντι στο status quo, είναι λάθος να τους αντιλαμβανόμαστε ως αντιμέτωπους με το κράτος καθ’ αυτό. Παραδόξως, οι συμμετέχοντες στο κίνημα γύρω από τον Trump έχουν προσπαθήσει να ανακηρύξουν τους εαυτούς τους ταυτόχρονα ως εχθρούς του «βαθέως κράτους», και υποστηρικτές της εξουσίας του κράτους. Συνεπακόλουθα έχουν την υποστήριξη μέσα από το κράτος, ακόμα και αν υποκρίνονται πως το αντιμάχονται.
7 γερουσιαστές και 121 Ρεπουμπλικάνοι –περισσότεροι από τους μισούς εκλεγμένους Ρεπουμπλικάνους, και αρκετοί παραπάνω από το ένα τέταρτο του συνόλου των αντιπροσώπων– υποστήριξαν το αίτημα του Trump για την αμφισβήτηση του αποτελέσματος των εκλογών, μετά την χθεσινή εισβολή – όταν πλέον είχε γίνει ξεκάθαρο ότι, κάνοντάς το, προσφέρουν κάλυψη σε κάτι που ήταν είτε μια εξαιρετικά αδέξια απόπειρα πραξικοπήματος, είτε η ίδρυση ενός νέου φασιστικού κόμματος.
Τουλάχιστον 6 εκλεγμένοι, συμπεριλαμβανομένου ενός μέλους της Βουλής των αντιπροσώπων της Δυτικής Βιρτζίνια, συμμετείχαν στην εισβολή στο Καπιτώλιο, μαζί με ένα σημαντικό αριθμό μπάτσων εκτός υπηρεσίας από όλη τη χώρα. Όλα αυτά είναι αποδείξεις ότι το κίνημα γύρω από τον Trump δεν πρόκειται να σβήσει σύντομα, και ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τις αρχές να ασκήσουν τη δύναμη που θα ‘ναι αρκετή ώστε να ανακόψουν τον βηματισμό του.
Με μια κίνηση «τύπου Trump», ο αντιπρόσωπος Matt Gaetz και άλλοι Ρεπουμπλικάνοι έχουν διασπείρει παράλογες μυθοπλασίες, πως οι ενέργειες στο Καπιτώλιο ήταν με κάποιο τρόπο το έργο πρακτόρων της “Αntifa”, που έφεραν άλλες σημαίες. Βέβαια, υπάρχουν πολλές αποδείξεις που αποδεικνύουν πως η εισβολή έγινε από ορκισμένους οπαδούς του Trump. Ξεδιάντροπα διαδίδοντας ψέματα, ο Gaetz και το είδος του, χτίζουν μια βάση που πρόθυμα πιστεύει και διαδίδει ανακρίβειες, σε μια προσπάθεια να δηλώσουν την αφοσίωσή τους και να φτύσουν στα μάτια τους παλιομοδίτες πολιτικούς και δημοσιογράφους, που ακόμα παίρνουν την αξιοπιστία τους στα σοβαρά.
Στόχο έχουν να επιταχύνουν την άφιξη της ημέρας όπου το τι πιστεύουν οι άνθρωποι θα εξαρτάται μοναδικά από τις πολιτικές τους θέσεις, και όχι το αντίστροφο. Δυστυχώς, ο Gaetz είναι ακόμα ένα άτομο από ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που από διάφορες θέσεις του πολιτικού φάσματος επιχειρούν να θολώσουν τα νερά, όσον αφορά την πολιτική ταυτότητα των οπαδών του Trump που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο.
Οι αναλυτές Erin Burnett και Dana Bash στo Fox News και στο Vanity Fair, όπως και οι πολιτικοί Marco Rubio και Elaine Luria, στην περιγραφή τους για τους οπαδούς του Trump ως «αναρχικούς», βιάστηκαν να εμπλέξουν και τις «δύο πλευρές», φασίστες και αντιφασίστες, ως όμοιους σε ευθύνες για τα προβλήματα που βασανίζουν τις Η.Π.Α.
Και οι Αναρχικοί?
Έχοντας μάθει από τις δυο τελευταίες συγκεντρώσεις των οπαδών του Trump στην Ουάσινγκτον, αναρχικοί και αντιφασίστες κυκλοφορούσαν στο κέντρο της σε ομάδες, και κατάφεραν να εμποδίσουν βίαιες επιθέσεις σε έγχρωμους ακτιβιστές, και άλλους που απειλούνταν να στοχοποιηθούν από φασίστες και άλλους οπαδούς του Trump. Τα καλά νέα όμως ήταν πολύ λίγα εκείνη τη ζοφερή μέρα.
Οι αναρχικοί αντιμετωπίζουν ένα διπλό αδιέξοδο στο να απαντήσουν στα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου. Δεν έχει νόημα να ρισκάρουμε τις ζωές μας για να υπερασπιστούμε τους θεσμούς που βρίσκονται στην κορυφή της κρατικής καταπίεσης, ούτε να παρέχουμε στους φασίστες ευκαιρίες να μας σκοτώσουν ή να μας βλάψουν. Την ίδια στιγμή, αν παραχωρήσουμε όλο το έδαφος αντιπαράθεσης σε μια εξεγερμένη άκρα δεξιά και στο καταπιεστικό αστυνομικό κράτος –όσο κακό κι αν κάνουν η μία στην άλλη– ο πολιτικός ορίζοντας θα συρρικνωθεί αναπόφευκτα. Ως ένα ελάχιστο πρόγραμμα, θα έπρεπε να διεκδικήσουμε μια αντιεξουσιαστική εναλλακτική και στις δυο αυτές δυνάμεις, θεμελιώνοντας νέα μοντέλα δράσης, και εφευρίσκοντας τρόπους παρέμβασης που ελαχιστοποιούν την ευαλωτότητά μας.
Αυτοί που αντιπαλεύουν τόσο τον φασισμό, όσο και την κρατική καταπίεση, ίσως χρειάζεται να το ξανασκεφτούν και να αναγνωρίσουν τους πιο στρατηγικούς στόχους σε αυτό το σενάριο. Ένα λάθος που δεν πρέπει να κάνουμε είναι να υποθέσουμε ότι όλα τα πιόνια είναι στο παιχνίδι. Αυτό δεν είναι αλήθεια – υπάρχουν τεράστια κομμάτια της κοινωνίας που δεν έχουν ακόμα ταχθεί με τη μία ή την άλλη πλευρά. Η βιασύνη να αναβαθμιστεί η κατάσταση σε εμφύλιο πόλεμο αυξάνει την πιθανότητα να φτάσουμε εκεί πριν να είμαστε έτοιμοι. Ο εμφύλιος πόλεμος ίσως είναι αναπόφευκτος, αλλά αν είναι, τότε είναι ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να επικεντρωθούμε στο να κτίσουμε δίκτυα, και να προσεγγίσουμε αυτούς που δεν έχουν πάρει θέση, όσο υπάρχει ακόμα χρόνος.
https://crimethinc.com/2021/01/07/january-6-the-debut-of-a-mass-base-for-fascism
Μετάφραση: Λαρουέ ντε Φινέ