Το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016, τρεις σύντροφοι από το Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Βοξ στην πλατεία Εξαρχείων υπέστησαν δολοφονική επίθεση από εμπόρους ναρκωτικών και άλλα άθλια υποκείμενα που λυμαίνονται την πλατεία και ευρύτερα την περιοχή. Ο ένας σύντροφος νοσηλεύτηκε για μέρες σε νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, λόγω κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων.
Το συγκεκριμένο γεγονός δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά παρενοχλήσεων, απειλών, επιθέσεων εναντίον κατοίκων, εργαζομένων και θαμώνων της περιοχής των Εξαρχείων. Τα τελευταία χρόνια, την περιοχή των Εξαρχείων λυμαίνονται διάφορες συμμορίες οι οποίες εμπορεύονται κάθε είδους ναρκωτικά, πουλάνε προστασία σε μαγαζιά, συμμετέχουν σε κυκλώματα trafficking και επιδιώκουν να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους και να αποκομίσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη. Οι διάφορες συμμορίες φυσικά, δεν λειτουργούν εν κρυπτώ, αλλά ανοικτά, υπό την ανοχή και προστασία της αστυνομίας, η οποία όχι απλώς γνωρίζει, αλλά συμμετέχει ενεργά στηρίζοντας και παρέχοντας ασυλία στους μαφιόζους με την αντίστοιχη αμοιβή. Η οργανική σχέση μαφίας και κράτους δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, καθώς τα συμφέροντά τους αλληλοδιαπλέκονται. Απόδειξη των παραπάνω είναι ότι οι κατασταλτικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια έχουν ως στόχο τα πολιτικά στέκια, τις καταλήψεις, τους αγωνιστές, τους νεολαίους, αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο τους διάφορους εμπόρους ναρκωτικών να πουλάνε ανενόχλητοι την πρέζα τους.
Πώς όμως η γειτονιά των Εξαρχείων, μια από τις πιο πολιτικοποιημένες και ιστορικές γειτονιές της Αθήνας μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μια μεγάλη πιάτσα ναρκωτικών και ένα διασκεδαστήριο (το οποίο στηρίζεται στο παγιωμένο πλέον εργασιακό καθεστώς της μαύρης εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών, των μισθών φιλοδωρήματος), όπου προσπαθούν να κυριαρχήσουν διάφοροι μαφιόζοι, μπράβοι και ένα συνονθύλευμα λούμπεν στοιχείων;
Αν κοιτάξουμε προς το παρελθόν θα δούμε ότι το κράτος σε διάφορες χρονικές στιγμές επιχείρησε να μετατρέψει τα Εξάρχεια σε ένα γκέτο ναρκωτικών, είτε διακινώντας και προωθώντας διάφορες ουσίες, είτε οδηγώντας πλήθος τοξικοεξαρτημένων προς την οδό Στουρνάρη και την πλατεία Εξαρχείων. Για το κράτος αποτελεί διαχρονική επιδίωξη να μετατραπούν τα Εξάρχεια από μια περιοχή με αγωνιστική, ριζοσπαστική και αναρχική παράδοση σε γκέτο, να λουμπενοποιηθούν και να αποτελέσουν ένα πεδίο αντικοινωνικών και κανιβαλιστικών συμπεριφορών, όπου θα επικρατεί η εξαθλίωση, η μιζέρια και θα βασιλεύουν κάθε είδους υποπροϊόντα του καπιταλισμού.
Μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα, και την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 που ακολούθησε, η περιοχή των Εξαρχείων πλημμύρισε από νεολαίους και ταυτόχρονα αποτέλεσε ακόμα πιο «δύσβατη» περιοχή για κάθε είδους κατασταλτικό μηχανισμό. Ταυτόχρονα όμως, προσέλκυσε και διάφορα λούμπεν στοιχεία τα οποία αντί να πολιτικοποιηθούν, «πατώντας» στην ανοχή των αναρχικών και αντιεξουσιαστών, εκμεταλλεύτηκαν το ανοιχτό κοινωνικό πεδίο των Εξαρχείων, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την εξέγερση, για να παρασιτήσουν. Άρχισαν να εκδηλώνονται μια σειρά από αντικοινωνικές συμπεριφορές που πολλές φορές χρησιμοποιούσαν ως προκάλυμμα μια πολιτική ταμπέλα. Πλάι σε αυτά τα αντικοινωνικά και λούμπεν στοιχεία και διαπλεκόμενη μαζί τους άρχισε να αναπτύσσεται μια μαφία και να επιχειρεί να μετατρέψει τα εξεγερμένα Εξάρχεια σε έναν χώρο για την προώθηση των συμφερόντων της. Το κράτος και η εμπροσθοφυλακή του, η αστυνομία, βρήκαν την ευκαιρία από τη μία να προωθήσουν τους σχεδιασμούς τους όσον αφορά την περιοχή, και από την άλλη να κερδοσκοπήσουν από την διαπλοκή, την στήριξη και την προστασία που προσέφεραν απλόχερα στη μαφία.
Απέναντι σε όλα αυτά ως αναρχικοί δεν επιδείξαμε τα απαραίτητα αντανακλαστικά ώστε να μπορέσουμε έγκαιρα να δραστηριοποιηθούμε και να ανακόψουμε την διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων και της τύχης της γειτονιάς των Εξαρχείων. Ταυτόχρονα, μια σειρά απειλών και επιθέσεων άρχισε να ξεδιπλώνεται και σε κινηματικές διαδικασίες, όπως οι διαδηλώσεις, στις οποίες βρεθήκαμε αντιμέτωποι με λογικές και πρακτικές βίας οι οποίες στρέφονταν όχι ενάντια στο κράτος και τα καπιταλιστικά σύμβολα, αλλά ενάντια στα αγωνιζόμενα κομμάτια και την κοινωνία. Με προκάλυμμα διάφορες πολιτικές ταμπέλες και χρησιμοποιώντας διάφορες προφάσεις, σημειώθηκαν επιθέσεις ακόμα και σε αγωνιστές.
Απέναντι σε αυτήν τη συνθήκη υπήρξαν προσπάθειες είτε οργανωμένες είτε αυθόρμητες να αντιμετωπιστούν τέτοιες συμπεριφορές και πρακτικές, αλλά δυστυχώς δεν στάθηκαν αρκετές και δεν αγκαλιάστηκαν από μεγάλο κομμάτι των αναρχικών-αντιεξουσιαστών. Αντίθετα, το «χάιδεμα» και η ανοχή απέναντι σε διάφορα παρασιτικά στοιχεία και αντικοινωνικές συμπεριφορές είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να υπερασπιστούμε το ανοιχτό κοινωνικό πεδίο των Εξαρχείων, που δημιουργήσαμε με τους αγώνες μας, και να αφήσουμε να το λυμαίνονται διάφορα υποπροϊόντα του καπιταλισμού και αντικοινωνικά παράσιτα, όπως η μαφία των ναρκωτικών, κάθε λογής μπράβοι και συμμορίες διαφόρων λούμπεν στοιχείων.
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μια πραγματικότητα που ενυπάρχει μόνο στα Εξάρχεια, συμβαίνουν σε όλο και περισσότερες περιοχές και όχι μόνο μέσα στην Αθήνα, και καταδεικνύουν την συνεχόμενη υποβάθμιση της ζωής μας. Είναι το αποτέλεσμα της χρεοκοπίας του καπιταλιστικού συστήματος και αποτελούν το μέλλον που επιφυλάσσεται για μας και όλους τους από τα κάτω αυτού του κόσμου. Όσο βαθαίνει η εκμετάλλευση και η καταπίεση, όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια θα οδηγούνται στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Ολόκληρες περιοχές, όπου συχνάζουν και κατοικούν φτωχοί, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες, θα μετατρέπονται σε γκέτο, όπου θα στοιβάζονται όσοι δεν είναι χρήσιμοι για την παραγωγική διαδικασία. Σε αυτές τις περιοχές, οπού θα πετιούνται σαν σκουπίδια οι άνθρωποι στερημένοι από κάθε ελπίδα για το μέλλον, θα επικρατούν ο νόμος του ισχυρού και το «όλοι εναντίον όλων», που αποτελούν την κυρίαρχη αντίληψη που διέπει τον καπιταλιστικό κόσμο. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός θα είναι η κυρίαρχη συνθήκη, μια συνθήκη η οποία από τη μία αποσυνθέτει κάθε έννοια κοινότητας εντείνοντας τις αντικοινωνικές συμπεριφορές, και από την άλλη λειτουργεί ενισχυτικά στους σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου, καθώς δημιουργεί ευνοϊκότερους όρους για την επίθεση, τον έλεγχο, την καθυπόταξη και την εκμετάλλευση της κοινωνίας.
Αμέσως μετά την επίθεση που δέχτηκαν οι σύντροφοι στις 27 Φεβρουαρίου ένας καινούργιος κύκλος κινητοποιήσεων ξεκίνησε με επίκεντρο την πλατεία Εξαρχείων. Πορείες, αφισοκολλήσεις, επιθετικές κινήσεις εναντίον των μαφιόζων και των κρατικών προστατών τους, μοιράσματα κειμένων, συγκεντρώσεις. Επίσης έχουν οργανωθεί ολοήμερες εκδηλώσεις ταξικής αλληλεγγύης και κοινωνικής αυτοοργάνωσης στο χώρο της πλατείας από την «Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων». Συλλογικότητες και άτομα που δραστηριοποιούνται στην περιοχή των Εξαρχείων και όχι μόνο, με διαφορετικές σε πολλά σημεία αντιλήψεις και στρατηγικές, έχουν κινητοποιηθεί με στόχο την επανοικειοποίηση της πλατείας Εξαρχείων και ολόκληρης της περιοχής.
Ενάντια στο κράτος, τις μαφίες, τις συμμορίες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τις αντικοινωνικές πρακτικές, να προωθήσουμε την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση και να αντιτάξουμε παντού την κοινωνική αυτοοργάνωση, την ταξική αλληλεγγύη και τη μαχητική αντίσταση. Να στήσουμε αναχώματα στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου. Να ενισχύσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, τις αυτοοργανωμένες δομές, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τις καταλήψεις στέγης, τα πολιτικά στέκια, τα σωματεία βάσης, τις αντιιεραρχικές συλλογικότητες., Ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό να οργανωθούμε και να παλέψουμε για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, για την κοινωνική επανάσταση και ταυτόχρονα να προεικονίσουμε μέσα από κάθε μας κίνηση τον κόσμο που οραματιζόμαστε. Έναν κόσμο οργανωμένο σε κομμούνες, που θα βασίζεται στις αξίες της ελευθερίας, της αντιιεραρχίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης και ο όποιος θα λειτουργεί σύμφωνα με την αρχή «από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».
αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti
vogliamotutto.espivblogs.net
