Η βιομηχανία του τουρισμού στήνεται με σοβαρούς όρους, συγκροτείται. Πριμοδοτείται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που αξιοποιεί με τον βέλτιστο (καπιταλιστικά μιλώντας!) τρόπο το βασικό εθνικό προϊόν, στον ορίζοντα της εξόδου από τα μνημόνια, και της επερχόμενης ανάπτυξης. Οι «επισκέπτες της χώρας» αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, η «σεζόν» δεν τελειώνει για όλους με το τέλος του καλοκαιριού. Δωμάτια, διαμερίσματα, σπίτια, βίλες για τη διαμονή· ορθάδικα, μπαράκια, καφετέριες, ξεφτιλάδικα για τη διασκέδαση· σαντουιτσάδικα, πιτσαρίες, ταβέρνες και εστιατόρια για φαγητό· μαγαζιά με κάθε λογής ελληνικό μπιχλιμπίδι, με ρούχα, κοσμήματα, αξεσουάρ, gadgets, ανοιχτά σχεδόν όλο το 24ωρο. Όλα σε αυξημένη ζήτηση γιατί οι τουρίστες δεν σταματάν να έρχονται, να ξοδεύουν και να καταναλώνουν – και μάλιστα με το παραπάνω, σε σχέση με το εγχώριο καταναλωτικό κοινό.
Κράτος και αφεντικά τρίβουν τα χέρια τους με τα ολοένα αυξανόμενα κέρδη τους, τα νέα πεδία κερδοφορίας. Και θα κάνουν ό,τι μπορούν για να τα διατηρήσουν, να τα πολλαπλασιάσουν, να τα προφυλάξουν. Είναι προφανές ότι θα προτιμηθούν και θα στηριχτούν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες σε κάθε περιοχή, εις βάρος αυτών που -έμμεσα ή άμεσα- τις ζημιώνουν.
Το ελεύθερο κάμπινγκ είναι μία επιλογή διακοπών, που φέρνει το άτομο σε στενή επαφή με τη φύση, δημιουργεί ένα καθημερινό πεδίο όπου ορίζει το ίδιο τον χρόνο και το πρόγραμμά του, από την ψυχαγωγία και την άσκηση έως το μαγείρεμα και την ξεκούρασή του κ.ο.κ. Για κάποιους είναι μία φτηνή λύση στα χρόνια της κρίσης (και όχι μόνο), για άλλες μία επιλογή, για κάποιους και τα δύο, ενώ υπάρχει κόσμος που δουλεύοντας για σεζόν στα πιο μακρινά μέρη, προτιμά ή αναγκάζεται να κατασκηνώσει, γιατί τα αφεντικά δεν του παρέχουν στέγαση.
Οι κατασταλτικές κινήσεις που βάζουν στο στόχαστρο το ελεύθερο κάμπινγκ αποτυπώνουν τη συσπείρωση του μικρού τουριστικού κεφαλαίου για την προστασία των συμφερόντων του, και τη μεγέθυνση της κερδοφορίας του. Η παρουσία των ελεύθερων κατασκηνωτών δεν αντιμετωπίζεται απλά και μόνο ως άρνηση (άρα και ως μομφή κατά) του οργανωμένου τουρισμού, αλλά και ως «εμπόδιο» στην εξάπλωση των τουριστικών επιχειρήσεων – χωροταξικά και ιδεολογικά. Δεν είναι μόνο αυτές που «κοιμούνται κάτω απ’ τα άστρα», που δεν τρώνε σε ταβέρνες και ρεστοράν, αλλά μαγειρεύουν με γκαζάκια στην καβάτζα τους· δεν είναι μόνο αυτοί που τριγυρνάνε γυμνοί στην παραλία και ορίζουν από κοινού τα βράδια τους, αδιαφορώντας για τη σερβιρισμένη νυχτερινή διασκέδαση. Είναι ότι όλοι οι παραπάνω καταλαμβάνουν ζωτικό χώρο για τους επίδοξους businessmen που έχουν μυριστεί ότι η Ελλάδα «πουλάει», και υπάρχει ακόμα κόσμος που έρχεται και αφήνει μπόλικο χρήμα…
Το περασμένο καλοκαίρι εντάθηκαν οι επεμβάσεις των μπάτσων σε περιοχές που προτιμούνται για ελεύθερο κάμπινγκ. Πάντα μετά τις παρακλήσεις-προσκλήσεις και τις οργανωμένες κινήσεις των ντόπιων καταστηματαρχών, ξενοδοχειαρχών, ταβερνιάρηδων κλπ. Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε αμέσως μετά την οργανωμένη επέμβαση μπάτσων στην παραλία της Σούγιας στα Χανιά, από κατασκηνωτές του ελεύθερου κάμπινγκ και εργαζόμενους, και αποτελεί μία ανταπόκριση της άμεσης απάντησης της «κοινότητας» της παραλίας.
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ
Σήμερα, 28/8, στις 08:30 το πρωί έγινε πέσιμο μπάτσων στην παραλία της Σούγιας Χανίων. Ο συφερτός αυτός, αποτελούμενος από μεικτό κλιμάκιο των Χανίων και του δήμου Καντάνου-Σελίνου, περιελάμβανε εισαγγελέα, οπκίτες, ασφαλίτες, σκυλιά, και έκανε έλεγχο σε σκηνές των κατασκηνωτών για ναρκωτικά, ενώ έγραψαν και κάποιο κόσμο για ελεύθερο κάμπινγκ.
Άμεση απάντηση ήταν να ειδοποιηθούν οι κατασκηνωτές, και ένα μέρος αυτών να κινηθεί στην αρχή του κάμπινγκ με σκοπό να αποτρέψει τα πρόστιμα, και να εναντιωθεί στην περαιτέρω έλευση των μπάτσων. Οι εργαζόμενοι του Sougia Paradise (ενός από τα μπιτσόμπαρα της παραλίας) εγκατέλειψαν τα εργασιακά τους πόστα για όλη την ημέρα, με σκοπό να ενωθούν με τον κόσμο της παραλίας -που ούτως ή άλλως είναι μέρος τους- αλλά και για να στείλουν ένα σαφές μήνυμα στα αφεντικά της Σούγιας ότι θα έχουν και αυτοί κόστος από τις επεμβάσεις των μπάτσων.
Εν συνεχεία, πραγματοποιήθηκε πορεία στο χωριό της Σούγιας, αποτελούμενη από 60 άτομα, γνωστοποιώντας την κατάσταση στον κόσμο, αλλά και στοχοποιώντας τα μαγαζιά και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα αφεντικά των οποίων έχουν κινητοποιηθεί εδώ και αρκετό καιρό ενάντια στο ελεύθερο κάμπινγκ. Το πρόσχημά τους είναι η υποτιθέμενη καταστροφή του αρχαιολογικού χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος από τους κατασκηνωτές.
το πανό της κινητοποίησης στη Σούγια
Είναι τέτοια η υποκρισία και η ξεφτίλα τους όμως, που φαίνεται από το ποιοι έχουν καταπατήσει την παραλία και το φυσικό περιβάλλον, και δεν είναι άλλοι από τα μαγαζιά και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Επίσης χρεώνουν τους κατασκηνωτές ότι μολύνουν το περιβάλλον (που αν υπάρχει κάποιος που καθαρίζει την παραλία από τα σκουπίδια είναι οι ίδιοι οι κατασκηνωτές), ενώ τα λύματα των μαγαζιών τους είτε άμεσα είτε έμμεσα καταλήγουν στη θάλασσα, χωρίς να υπάρχει βιολογικός καθαρισμός.
Είναι τέτοια η υποκρισία και η ξεφτίλα αυτών που μιλάνε για παράνομο κάμπινγκ, καθώς είναι οι ίδιοι που δεν παρέχουν στέγη στους εργαζόμενούς τους, έχοντάς τους ανασφάλιστους, με χαμηλά μεροκάματα χωρίς να πληρώνουν υπερωρίες, αργίες και δώρα.
Είναι τέτοια η υποκρισία και η ξεφτίλα των αφεντικών που έχουν κινητοποιηθεί ενάντια στον κόσμο που κατασκηνώνει στη Σούγια, που βγάζουν κέρδη από αυτόν τον κόσμο τα καλοκαίρια.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι η συσπείρωση αυτή των αφεντικών αποβλέπει στην αλλαγή της ποιότητας του τουρισμού. Αφενός αναζητούν την ταξική βάση αυτών που μπορούν να μένουν σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία, βγάζοντας έτσι ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Αφετέρου, αναδεικνύεται ο συντηρητισμός τους και η εναντίωσή τους σε οποιαδήποτε ελευθεριακή αντίληψη. Για εμάς που γουστάρουμε λίγες μέρες κοντά στη φύση, για εμάς που η ταξική μας θέση δεν προβλέπει καθόλου διακοπές, είτε περιοριζόμαστε σε λίγες μέρες φτηνών διακοπών στις παραλίες.…
…ΝΑ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ
Κάποιοι από τους κατασκηνωτές του ελεύθερου κάμπινγκ – κάποιοι από τους εργαζόμενους της Σούγιας Χανίων
