Να καταργηθεί η θανατική ποινή που έμπρακτα εφαρμόζεται στο νοσοκομείο κρατουμένων κορυδαλλού- στο Κολαστήριο-.
Το <<Νοσοκομείο>> των φυλακών Κορυδαλλού << Άγιος Παύλος>> είναι γνωστό για τις -επιεικώς- απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και νοσηλείας τις οποίες υφίστανται οι κρατούμενοι ασθενείς. Οι ίδιοι έχουν δώσει μεγάλες μάχες σε έναν αγώνα που αναζωπυρώνεται δυναμικά και έρχεται να τοποθετηθεί σε μια διετή πολύμορφη κινητοποίηση εντός των τειχών του Κολαστηρίου.
Στις 16/02/14 οι κρατούμενοι ασθενείς ξεκίνησαν απεργία πείνας και αποχή από τις φαρμακευτικές τους αγωγές με στόχο να υλοποιηθούν τα αιτήματα- προτάσεις τους σχετικά με τις συνθήκες κράτησης, διαβίωσης και νοσηλείας. Η μάχη αυτή διήρκησε έξι εβδομάδες, ενώ δυο αναρχικοί- ποινικοί κρατούμενοι συνέχισαν για ακόμη 14 ημέρες.
Ωστόσο επειδή κάθε αρμόδια αρχή και κάθε υπουργείο αρνήθηκε να λάβει οποιαδήποτε μέριμνα, στις 23/03/15 και εν όψει της ψήφισης του νόμου Παρασκευόπουλου, οι κρατούμενοι ασθενείς κατεβαίνουν για δεύτερη φορά σε απεργία πείνας και αποχή από την φαρμακευτική αγωγή. Στις 16/03/15 η διοίκηση του Κολαστηρίου προβαίνει σε κατασταλτικές τακτικές και οι απεργοί έρχονται αντιμέτωποι με πειθαρχικά και απομονώσεις. Η απεργία σπάει δια τη βίας. Ο νόμος Παρασκευόπουλου ψηφίζεται για να μην εφαρμοστεί. Βάσει νόμου λοιπόν κρατούμενοι ασθενείς άνω του 67% ανάπηροι κρατούνται παράνομα εντός του Κολαστηρίου.
Έτσι στις 07/12/15, μετά από 22 ημέρες αποχής από τα φάρμακα, οι κρατούμενοι ασθενείς κατεβαίνουν για Τρίτη φορά σε απεργία πείνας. Στις 14/12/15 με ανακοίνωσή τους αναστέλλουν τις κινητοποιήσεις λόγω καταβολής δυνάμεων.
Ερχόμενοι στο σήμερα οι συνθήκες παραμένουν οι ίδιες αν όχι χειρότερες. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι νεκροί ανέρχονται στους 100, σε ένα υποτιθέμενο νοσοκομείο όπου δεν υπάρχει ο παραμικρός υποτυπώδης διαχωρισμός των ασθενών στους θαλάμους, η πληρότητα των οποίων ξεπερνά στο διπλάσιο και στο τριπλάσιο τη δυναμική τους. Το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό συγκριτικά με τον αριθμό των κρατούμενων είναι μηδαμινό. Ενδεικτικά αναφέρεται πως υπάρχουν 4 γιατροί έως τις 14.00 το μεσημέρι και 1 γιατρός με 1 νοσηλευτή από τις 14.00 το μεσημέρι έως το βράδυ, για 2.500 κρατούμενους εκ των οποίων 133 νοσηλεύονται στο κολαστήριο και 60 βρίσκονται στο παράρτημα των οροθετικών.
Φυσικά δεν έχουμε αυταπάτη για όλα όσα συμβαίνουν. Η ύπαρξη των φυλακών για εμάς ανήκει στη συνθήκη κατά την οποία εφαρμόζεται το θέαμα της εναρμόνισης των παρεκκλινουσών συμπεριφορών με τις κυρίαρχες νόρμες που εκφράζουν τις εκάστοτε εξουσίες. Ένα θέαμα που στην ουσία του βρίσκεται ο εκδικητικός χαρακτήρας του λεγόμενου σωφρονισμού.
Αντιλαμβανόμαστε αγώνες σαν κι αυτόν, ως κομμάτια μιας ευρύτερης αντίστασης στην υπάρχουσα δυστοπία.
Δεν επιθυμούμε να αυτοπεριοριστούμε μέσα σε μια ανθρωπιστική συνθήκη, αλλά να συμβάλουμε μέσω αυτού του αγώνα σε μια ευρύτερη αμφισβήτηση του υπάρχοντος και της επιβαλλόμενης υποτέλειας. Θέλουμε να διαχύσουμε την άρνηση της υποτέλειας και της καταπίεσης και να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες παρακαταθήκες για μια γενικευμένη εξέγερση κατά της κρατικής μηχανής και των δικτυώσεών της.
Ο αγώνας που αναζωπυρώνεται, για ακόμη μια φορά, στο κολαστήριο του Κορυδαλλού, θεωρούμε πως αποτελεί ένα ζωτικό κομμάτι στον αγώνα ενάντια στον εγκλεισμό και είμαστε πεπεισμένες/οι πως μπορεί να προχωρήσει ως την ολική άρνηση του και πέρα από αυτό.
Ως αναρχικές/οι θα στεκόμαστε πάντα δίπλα σε όσους αντιστέκονται στον κρατικό ολοκληρωτισμό, ως την ολική και συνολική απελευθέρωση, ως το τέλος και πέραν αυτού.
Συνέλευση αλληλεγγύης στους αγώνες των κρατουμένων στο Κολαστήριο
*Η συνέλευση λαμβάνει χώρα κάθε Πέμπτη στις 19.00 στο Πολυτεχνείο (κτήριο Γκίνη)
Τα αιτήματα των κρατουμένων στο Κολαστήριο του Κορυδαλλού
- Άμεση στελέχωση του Νοσοκομείου Κρατουμένων Κορυδαλλού με επαρκές ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, πράγμα που μπορεί να γίνει με ελάχιστο κόστος αν αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα (π.χ. εθελοντισμός). Να συμπληρωθούν επειγόντως οι υποδομές του σε εξοπλισμό και ασθενοφόρο σε 24ωρη βάση.2. Να γίνει άμεση μετεγκατάσταση του Ν.Κ.Κ. σε κάποιο από τα νοσοκομεία που έχουν κλείσει, με προδιαγραφές του Ε.Σ.Υ και η ένταξη σε αυτό. Το υφιστάμενο κτίριο, αφού εξοπλιστεί καταλλήλως, να χρησιμοποιείται ως αναρρωτήριο και μονάδα βραχείας νοσηλείας.
3. Αφού κατά τις διατάξεις του Νόμου (Σωφρονιστικός Κώδικας κλπ.) όλα τα δημόσια νοσοκομεία είναι και νοσοκομεία κρατουμένων, να υποχρεωθούν στην διαρκή νοσηλεία των βαριών και χρόνιων περιπτώσεων, για να μην στοιβάζονται όλοι οι βαριά ασθενείς στο Ν.Κ.Κ., όπου δεν μπορεί να τους παρασχεθεί καμία βοήθεια και βιώνουν την αθλιότητα και την εγκατάλειψή τους.
4. Για τον τελικό υπολογισμό του ποσοστού αναπηρίας των κρατουμένων και την υπαγωγή τους στις διατάξεις των άρθρων 105 επί του Ποινικού Κώδικα να ισχύει και να εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 28, παρ. 5 Α Ν 1846/1951, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις των άρθρων 27, Ν 1902/1990 και 12, Ν 1976/ 1991, για την πλασματική προσαύξηση του ποσοστού αναπηρίας μέχρι 17 ποσοστιαίες μονάδες. Να σημειωθεί ότι η διάταξη αυτή θα έπρεπε να εφαρμόζεται αυτεπάγγελτα από τα δικαστήρια χωρίς να χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, όπως επισημαίνει και ο συνήγορος του πολίτη σε γνωμοδότησή του, αλλά οι δικαστικοί το αρνούνται!
5. Οι ασθενείς κρατούμενοι (πολύ περισσότερο οι νοσηλευόμενοι) να έχουν την δυνατότητα της υφ’ όρων απόλυσης με ηλεκτρονική επιτήρηση («βραχιολάκι») με τους ίδιους όρους, εφόσον έχουν ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 50%.
6. Οι ασθενείς κρατούμενοι με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 50% που νοσηλεύονται στο Ν.Κ.Κ και εκτίουν ποινή μεγαλύτερη της δεκαετούς κάθειρξης, να απολύονται με όρους εφόσον συμπληρώνουν το 1/3 της ποινής τους με οποιονδήποτε τρόπο.
7. Κρατούμενοι που είχαν απολυθεί με το άρθρο 110 Α του Ποινικού Κώδικα, πριν την τροποποίησή του με το άρθρο 6 του Ν 4322/2015, αλλά η απόλυσή τους ανακλήθηκε για παραβίαση περιοριστικών όρων που πλέον, μετά την τροποποίηση που προαναφέρθηκε, δεν προβλέπονται και ως εκ τούτου συνεχίζουν να κρατούνται, να δικαιούνται να απολυθούν εκ νέου με διάταξη του εισαγγελέα. Να ακυρωθούν οι ανακλήσεις των απολύσεων.
8. Να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί με κοινή υπουργική απόφαση το άρθρου 23 του Ν 4356/2015. Το συγκεκριμένο άρθρο άνοιξε το παράθυρο στην δικαστική αυθαιρεσία και ακύρωσε στην πράξη της ευεργετικές διατάξεις του Ν 4322, με αποτέλεσμα να χαθούν ανθρώπινες ζωές.
