Συμμοριτοπόλεμος (Οπισθόφυλλο #57)
Ο πρώτος άντρας και ο τελευταίος που ερωτεύτηκα ήτανε αντάρτης των πόλεων…
Περισσότερα...ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ
Sumud (Εντελβάις #57)
Αντάρα χτυπάει τα κλαδιά της ελιάςπόλεμος σημαίνει θάνατος, ξεριζωμός Οι ρίζες φυτρώνουν ανάμεσα σε τανκςη προσφυγιά πληγή βαθιά, εκτοπισμός Ο κόσμος δεν γυρνάει για…
Περισσότερα...
Πολιτεία χωρίς όνομα (Εντελβάις #57)
ΙΥ έρημοι δρόμοι βραδυνοίπου τους στοιχειώνει ο θάνατοςπου τους νοτίζουν τα δάκρυακι η νωπή μνήμηδρόμοι που κάθε νύχταπου μόνο τη νύχταοδηγούν τα βήματά μαςετοιμάζουνε…
Περισσότερα...
* (Εντελβάις #57)
Τα φλιτζάνια του καφέ μας, και τα πουλιά,και τ’ ανθισμένα δέντρα με τη διάφανη σκιά,κι ο ήλιος που πηδά από μάντρα σε μάντρα σαν…
Περισσότερα...
Κι αν είναι πρώτος (Εντελβάις #57)
Να γίνει.Να συντριφτούν όλες αυτές οι πέτρεςπου εμποδίζουνε.Ν’ ανοίξουνε μεμιάς κάποιον καινούργιο δρόμονα θέσουν ερωτήματα κι άσκοπες συζητήσεις. Αίμα να τρέξει. Να πεταχτούν οι…
Περισσότερα...
Επί του πιεστηρίου #57
Την ώρα που τυπώνεται αυτό το φύλλο, αυτή τη φορά, είναι πολύ δύσκολο να εστιάσει ο φακός σε μία μόνο είδηση. Καθημερινά, οι εξελίξεις…
Περισσότερα...
Χωρίς περίσκεψιν, δίχως αιδώ #57
-Αυτό το οποίο γίνεται στη Γάζα είναι ανεπίτρεπτο. Συντελείται μία μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή […]-Είναι γενοκτονία κατά τη γνώμη σας;-Όχι, δεν θα χρησιμοποιούσα αυτόν τον…
Περισσότερα...
Επί του πιεστηρίου #56
Ξημερώματα της 3ης Μάη, χάνει τη ζωή της η Σνιζάννα Παρασκεβαΐδου ύστερα από έκρηξη βόμβας που είχε τοποθετήσει σε κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο…
Περισσότερα...
Χωρίς περίσκεψιν, δίχως αιδώ #56
Με νέο λουκ ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τις διαμαρτυρίες γιατρών και τις συνεχείς προκλήσεις ο Άδωνις Γεωργιάδης, όπως δήλωσε στον Άρη Πορτοσάλτε. Viral στα social…
Περισσότερα...
Εκεί είναι (Εντελβάις #56)
Για τα καλοκαίρια που έρχονταιγια όσα μας υπόσχονται από τώρακαι μας φτιάχνουν τη μέραδεν χρειάζεται να περιμένουμεας κοιταχτούμε μόνο στα μάτιαόχι βιαστικά κι επιπόλαιαόπως…
Περισσότερα...
Η αγάπη είναι ο φόβος… (Εντελβάις #56)
Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.Όταν υπόταξαν τις μέρες μας και τις κρεμάσανε σα δάκρυαΌταν μαζί τους πεθάνανε σε…
Περισσότερα...
Ποίηση 1982 (Εντελβάις #56)
οι δικές μας οι λέξειςείναι λέξεις σκληρές και μεγάλεςμυτερές σαν καρφιάλέξεις όπως το ξεραμένο πύομαύρες όπως τα φλέματαπου βγάζουνε κάθε πρωί τα σωθικά μαςοι…
Περισσότερα...