H τελευταία επίθεση στις Βρυξέλλες είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα που δένεται στα πόδια μας στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας.Ήδη κάποιοι δηλώνουν ότι αυτή ήταν η 11η Σεπτέμβρη της Ευρώπης. Οι δράστες δεν ήταν ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες εξ ανατολών, αλλά Βέλγοι πολίτες, μοσχαναθρεμμένοι με τα δυτικά πρότυπα και ιδεώδη.
Φυσικά στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται και η “αντιτρομοκρατική” συσπείρωση στο όνομα της αντιμετώπισης ενός εντός των τειχών αδίστακτου αντιπάλου, θα επιχειρήσει σίγουρα να καταπνίξει και τις όποιες αντιστάσεις υπάρχουν μέχρι σήμερα ενάντια στο δυστοπικό μέλλον που οι ίδιοι έχουν εξυφάνει. Την ίδια στιγμή που τζιχαντιστές και ακροδεξιοί τρίβουν τα χέρια τους από χαρά (καθώς ο ένας είναι συμπλήρωμα του άλλου), η στρατηγική των φραχτών εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη. Το ακροατήριο είναι προθυμότερο από ποτέ να ακούσει εύκολες λύσεις, πιστεύοντας ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένων είναι δυνατόν να περιοριστούν με κάγκελα και φράχτες. Όσο αυξάνεται η δυσκολία διέλευσης, τόσο περισσότερους νεκρούς θα μετράμε και τόσο περισσότερο θα ανεβαίνει το κασέ για την μετακίνησή τους στο κέντρο της Ευρώπης.
Η οπισθοχώρηση του ISIS μετά από το μπαράζ βομβαρδισμών από αέρος των άσπονδων συμμάχων εναντίον του, αλλά και η σταθερή επέκταση των Κούρδων μαχητών στους θύλακες που μέχρι τώρα έλεγχε, δείχνει ότι έχει ανοίξει μία καινούρια σελίδα στο μέτωπο της Συρίας. Με την έστω και κατ’ επίφαση απόσυρση της Ρωσίας, αυτό που πρέπει να περιμένουμε είναι ένα φανερό παζάρι για το μοίρασμα της Συρίας σε σφαίρες επιρροής. Το φιλοτζιχαντιστικό καθεστώς του Ερντογάν υποστήριζε εξαρχής τους τουρκομάνικούς πληθυσμούς που βρίσκονται στα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας. Την ίδια στιγμή θα κάνει ότι μπορεί ώστε να εμποδίσει την de facto αναγνώριση Κουρδικού ομοσπονδιακού κράτους στα σύνορα με τους κουρδικούς πληθυσμούς της Τουρκίας.
Οι ΗΠΑ όμως έχουν κάνει ήδη σαφές ότι θεωρούν τους Κούρδους απαραίτητους σύμμαχους στον πόλεμο ενάντια στο ISIS, και εξάλλου θα επιδιώξουν να αποδυναμώσουν τον επικίνδυνο πόλο του Ερντογάν που ο νεοοθωμανικός μεγαλοϊδεατισμός του έχει σαφείς επεκτατικές βλέψεις. Στις 16 Γενάρη ανακοινώθηκε η άρση των οικονομικών κυρώσεων για το Ιράν, που σημαίνει ότι θα υπάρξει προσέγγιση με τη Δύση στα ζητήματα που αφορούν την περιοχή. Μην ξεχνάμε ότι το Ιράν ήταν ένα από τα κράτη που στήριζαν φανερά το καθεστώς του Άσαντ στην Συρία. Οι άλλοι παίχτες αυτού του γεωπολιτικού παιχνιδιού όπως είναι η Σαουδική Αραβία και οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες του Κόλπου βρίσκονται σε μια δυσμενή οικονομική συγκυρία. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που ανακοινώθηκε οικονομικό έλλειμμα 98 δισ. δολαρίων για το Σαουδαραβικό κράτος, λόγω της κατάρρευσης των διεθνών τιμών του πετρελαίου. Πρωτοφανές είναι επίσης ότι οίκοι αξιολόγησης δήλωσαν την πιθανή υποβάθμιση του αξιόχρεου για τον Θησαυροφύλακα της Μέσης Ανατολής. Μην ξεχνάμε ότι η Σαουδική Αραβία έχει εμπλακεί στον άλλο εμφύλιο πόλεμο, που μαίνεται στην Υεμένη, στα νότια σύνορα της χώρας από το Μάρτη του 2015. Η υποστήριξή της στον εκπεσόντα πρόεδρο Hadi ενάντια στο Σιιτικό μέτωπο των ανταρτών Houthi (επιρροής Ιράν) το οποίο ελέγχει την μισή Υεμένη, είναι ο απόηχος της αραβικής άνοιξης, με την Υεμένη να είναι χωρισμένη πια στα τέσσερα. Το ένα τέταρτο ελέγχεται από την Αλ Κάϊντα/Ansar al-Sharia και το ISIS.
Είναι προφανές ότι έχουμε ένα εκ νέου μοίρασμα του χάρτη εκατό χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική συμφωνία του Sykes-Picot (Νοέμβριος 1916), που δημιούργησε τα σύνορα της Συρίας και του Ιράκ και οδήγησε στη διαμάχη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Αυτή η περιοχή θα μας απασχολήσει πολύ έντονα το επόμενο διάστημα καθώς η μοιρασιά δεν πρόκειται να γίνει αναίμακτα και ασφαλώς οι πρόσφυγες και οι ξεριζωμένοι θα αυξηθούν.
Στην Ελλάδα τώρα το μείγμα είναι εκρηκτικό με δεκάδες χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών να βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι. Η αξιολόγηση των “θεσμών” εκκρεμεί και η οπορτουνιστική κυβέρνηση του Σύριζα παζαρεύει στα κεφάλια των μεταναστών με τα γεράκια της Ε.Ε.. Το μέτωπο των αγροτών αναμενόμενα κατέρρευσε παταγωδώς, καθώς τσιφλικάδες και κολίγοι βρεθήκαν από στην ίδια πλευρά του μπλόκου για να διαπραγματευτούν με τον Σύριζα, ενώ οι ακροδεξιοί προσπαθούσαν να παίξουν το δικό τους πολιτικό παιχνίδι.
Στις 22 Μάρτη στο συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Ρόδο εκλέχτηκε ξανά η παράταξη του ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 32,3% και επικεφαλής τον Παναγόπουλο. Οι κρατικοδίαιτοι κηφήνες του ξεπουλημένου συνδικαλισμού φαίνεται ότι καλά κρατούν τα ηνία της θεσμικής συνδικαλιστικής εκπροσώπησης. Ο αγώνας για την ασφάλιση ακούγεται ως ένα ανέκδοτο για τα εκατομμύρια των ανέργων που πιστεύουν ότι δεν θα καταφέρουν ποτέ καν να βγουν στην σύνταξη.
Όταν λοιπόν η τάξη μας συμπιέζεται ανάμεσα στις μυλόπετρες του φόβου και της εξαθλίωσης, η μόνη απάντηση είναι μπουρλότο και φωτιά. Όταν όλα έχουν απονοηματοδοτηθεί, σάβανα και κουφάρια του ένδοξου παρελθόντος, εμείς πρέπει να τα γκρεμίσουμε για να χτίσουμε εκ θεμελίων ένα καλύτερο μέλλον.
Συντακτική Ομάδα Ηρακλείου
