Κατά τα Ηνωμένα Έθνη, 167.000 εκτοπισμένοι διέφυγαν σε κοντινά camps, και κατά το Syrian Observatory for human rights (Παρατηρητήριο Συρίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα) 300.000 Κούρδοι εκδιώχθηκαν. Κάτι που είναι υψίστης σημασίας για την πτώση του Αφρίν, είναι πως δεν έγινε έτσι όπως το τούρκικο κράτος περίμενε, δηλαδή, μέσα σε λίγες ώρες. Η αντίσταση και η υπεράσπιση του καντονιού διήρκεσαν σχεδόν δύο μήνες. Δύο μήνες αντίστασης στον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, και υπό την πίεση της ευρύτερης κατάστασης που επικρατεί στη Συρία. Με μια γρήγορη ματιά κι ανάλυση: Υπάρχει το καθεστώς Άσαντ που στηρίζεται στρατιωτικά από το κράτος του Ιράν και της Ρωσίας, και από την άλλη, τζιχαντιστές (Al-Nusra και FSA) που έχουν την προστασία κι ενίσχυση του κράτους της Τουρκίας. Αν και η αντίσταση στο Αφρίν ήταν μεγάλη με την συμμετοχή των YPG/YPJ/SDF, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να διαρκέσει παραπάνω, καθώς ο εχθρός που είχαν να αντιμετωπίσουν ήταν βαριά εξοπλισμένος με πυρομαχικά, με τη βοήθεια σε αυτό και από το κράτος της Γερμανίας με την παροχή τανκ (Leopard 2), αλλά και φυσικά με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο που δημοσίευσε ο Ε.Σ.Δ.Α. (Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης) με τίτλο: «Αφρίν. Η Αντίσταση της Εποχής και ο Εντεινόμενος Πόλεμος των Εξουσιών» σχετικά με την έμπρακτη αλληλεγγύη που εκφράστηκε προς την υπεράσπιση του καντονιού:
Η έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη για την υπεράσπιση του καντονιού του Αφρίν ήταν άμεση. Από τις πρώτες ημέρες διεθνιστές μαχητές του YPG/YPJ έσπευσαν να υπερασπιστούν την αντίσταση. Παρά τις αντιδράσεις και τις προσπάθειες μπλοκαρίσματος της διεθνιστικής συμμετοχής από το καθεστώς Άσαντ, σε συνεργασία με τους τοποτηρητές-προϊσταμένους του ρωσικού κράτους, η αποφασιστικότητα των διεθνιστών συντρόφων να μετέχουν στην υπεράσπισή του Αφρίν έδειξε ότι «όποιος θέλει… Μπορεί!».
Μαχητές του IFB και του YPG International συντονίστηκαν με τους YPG/YPJ/SDF και έλαβαν θέσεις άμυνας στην πρώτη γραμμή. Κάθε χωριό και κάθε βουνό έγινε συμμέτοχος των δυνάμεων της ελευθερίας στην άρνηση εναντίον του τουρκικού φασισμού και των συμμοριών του FSA. Η κοινή ζωή με τους κατοίκους που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους, οι οποίοι αγκάλιασαν τους μαχητές σαν δικούς τους ανθρώπους, καθώς και η από κοινού συμμετοχή στην ένοπλη άμυνα μαζί τους, αποτέλεσαν και αποτελούν πρότυπο για το χτίσιμο μιας ζωής συντροφικότητας και αλληλοκατανόησης. Ο διεθνιστικός αγώνας ένωσε τους διεθνιστές μαχητές με τους κατοίκους του Αφρίν διαμέσου του κοινού βιώματος, και συνεχίζει να χτίζει κοινά νοήματα. Η ζωή, η ελευθερία, η ισότητα είναι οι κοινές συνισταμένες του αγώνα των αντιστεκόμενων ενάντια στον φασισμό, τη σκλαβιά και την τυραννία.
Όσοι εργάζονται για το κοινοτικό συνομοσπονδιακό σύστημα και τον επαναστατικό διεθνισμό έθεσαν ως προτεραιότητα την υπεράσπιση του Αφρίν, και την έμπρακτη εθελοντική συμμετοχή τους. Η φασιστική εισβολή είναι επίθεση στην αυτονομία της ομοσπονδιακής Συρίας, και η υπεράσπιση του εδάφους είναι η απάντηση που πρέπει να δοθεί. Ένωσε εκείνους που μπορούν να αντιληφθούν και να πράξουν τα βαθύτερα νοήματα αυτής της επανάστασης: Την υπεράσπιση του Αφρίν ως το επίκεντρο του αγώνα απέναντι στον τούρκικό φασισμό, τη διεθνιστική συμμετοχή ως κομμάτι του αγώνα και όχι ως ουρά των γεγονότων και εξωτερικών διαδικασιών, την αναγνώριση και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των επαναστατικών δυνάμεων και εθελοντών. Κατά την αυτοάμυνα μπροστά στη φασιστική κατοχή, ο οπορτουνισμός, η αυτοπεριχαράκωση και η εργαλειοποίηση συντρόφων οδηγούν στην αποδυνάμωση της αντίστασης, στην αυτοαπομόνωση και την απαξίωση της διεθνιστικής αλληλεγγύης από τους ίδιους τους επαναστατημένους και την κοινωνική βάση που υπερασπίζονται. Ωστόσο, οι αγκυλώσεις και η σύγχυση του συγκεντρωτισμού/ηγεμονισμού και άλλοτε του φιλελευθερισμού ως ριζικά χαρακτηριστικά του αστικού πολιτισμού σε κάθε μορφή του, ξεπεράστηκαν από την πραγματικότητα και το αποτέλεσμα. Η αντίσταση προχώρησε από τις αποφασισμένες επαναστατικές δυνάμεις, οι οποίες απέδειξαν με το αίμα των επαναστατών εθελοντών τους ότι κάθε ιδεολογικό μετερίζι είναι κομμάτι της επανάστασης, και οφείλει να το αποδείξει και να το διεκδικήσει.
Οι διεθνιστές μαχητές, ανάμεσά τους και αναρχικοί εθελοντές, τίμησαν με τη συμμετοχή και το αίμα τους την αντίσταση, πολεμώντας μέσα από το YPG/YPJ. Οι Kendal Breycz, Sahin Huseyni, Anna Campbell και Sevger Makhno απέδειξαν με το έμπρακτο παράδειγμά τους πως το αντιεξουσιαστικό/αναρχικό κίνημα, ένα επαναστατικό-απελευθερωτικό κίνημα εκατοντάδων χρόνων, στον 21ο αιώνα βρίσκεται εντός των πιο ριζοσπαστικών και επαναστατικών διεργασιών που συντελούνται για την υπόθεση της ελευθερίας, της ισότητας, της διεθνιστικής συστράτευσης.
Στη μεγάλη αυτή αντίσταση συμμετείχε και ο Ε.Σ.Δ.Α.. Με όλες τους τις δυνάμεις, οι εθελοντές του Συνδέσμου, μαχόμενοι μέσα από τις τάξεις του IFB, ήταν από τους πρώτους διεθνιστές μαχητές που βρέθηκαν στην υπεράσπιση του Αφρίν.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗ ROJAVA
