Στις αρχές του Φλεβάρη πραγματοποιείται εκκένωση της κατάληψης ΑSILO OCCUPATΟ, μιας κινηματικής δομής στην πόλη του Τορίνο, με ιστορία 24 χρόνων. Η αστυνομία δεν ‘’παίζει’’μόνη της, μιας και η εκκένωση διαρκεί μιαμισή μέρα εξαιτίας των αντιστάσεων από το εσωτερικό της κατάληψης. Ταυτόχρονα σε όλη την πόλη πραγματοποιούνται διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, συγκρουσιακές πορείες. Για να φιμωθούν οι αντιδράσεις οι καραμπινιέροι μετατρέπουν ολόκληρες γειτονιές της πόλης σε υγειονομικές ζώνες, με μπλόκα, προσαγωγές και απαγόρευση κυκλοφορίας. Τελικά οι αρχές, πέρα από την εκκένωση, προχωρούν σε 6 συλλήψεις συντρόφων–ισσων με κατηγορίες για ανατρεπτική δραστηριότητα που αφορούν ενέργειες κατά των CIE/CRP [κέντρα επαναπροώθησης μεταναστών] καθώς και για την αλληλεγγύη στις εξεγέρσεις που έχουν ξεσπάσει εντός αυτών. Είναι σαφές πως είναι πολλοί περισσότεροι οι πραγματικοί λόγοι για αυτή την επιχείρηση. Το ASILO OCCUPATO πήρε μέρος σε πολλούς αγώνες και ενοχλούσε τους κρατικούς μηχανισμούς και τα αφεντικά. Εναντιώθηκε στην καταστροφή της κοιλάδας Val di Susa ,συμμετέχοντας στο κίνημα NO TAV. Έδωσε αγώνες ενάντια στα κέντρα κράτησης, ενάντια στην καταστολή και τον έλεγχο καθώς και ενάντια στην ανάπλαση και τον εξευγενισμό ολόκληρων γειτονιών της πόλης. Γειτονιές που τα αφεντικά επιθυμούν τη μετατροπή τους σε αποστειρωμένες περιοχές κατανάλωσης και διασκέδασης. Γι’ αυτούς τους λόγους βρέθηκε η κατάληψη και οι 6 σύντροφοι-ισσες στο στόχαστρο της καταστολής. Απ’ αυτούς τους 6, οι 4 παράμενουν σε ειδικό καθεστώς κράτησης, ενώ οι 2 αφέθησαν προσωρινά ελεύθεροι.
Λίγες μέρες αργότερα λαμβάνει χώρα ακόμα μία κατασταλτική επιχείρηση, η RENATA, στην περιοχή του Τρέντο και σε γειτονικές πόλεις. Ειδικές ομάδες μπάτσων, οι DIGOS και οι ROS, κάνουν έφοδο σε 35 χώρους [σπίτια, χώρους εργασίας, αναρχικά στέκια και κινηματικές δομές], κατάσχουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και αρχεία, έντυπο υλικό, εργαλεία, σημαίες κλπ, προχωρόντας τελικά στη σύλληψη 7 συντρόφων-ισσων. Οι κατηγορίες είναι βαρύτατες και αφορούν ενέργειες και σαμποτάζ σε δομές βιοτεχνολογίας, ραδιοτηλεοπτικές κεραίες, αστυνομικά οχήματα, τράπεζες, ιδιωτικές εταιρίες ευρέσεως εργασίας, γραφεία φασιστών και συμμετοχή σε συγκρουσιακές πορείες.
Τα εργαλεία και οι μέθοδοι για αυτές τις κατασταλτικές επιχειρήσεις είναι γνωστά και δοκιμασμένα από το ιταλικό κράτος και τους μηχανισμούς του, τις αστυνομικές και δικαστικές υπηρεσίες. Η πρόσφατη ιταλική ιστορία βρίθει άλλωστε από τέτοιες διώξεις.
Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ, ΜΙΑ ΑΕΝΑΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ
Σαφέστατα μητέρα όλων των κατασταλτικών επιθέσεων του ιταλικού κράτους εναντίων των συντρόφων μας, αποτελεί η επιχείρηση Pontelungo, η οποία έγινε ευρέως γνωστή ως δίωξη Μαρίνι [από το όνομα του εισαγγελέα-κατασκευαστή του ομώνυμου θεωρήματος] και η οποία δικαστικά διήρκησε δέκα χρόνια. Το 1994 πραγματοποιούνται συλλήψεις συντρόφων-ισσων με κατηγορία περί ένοπλης ληστείας. Ενώ η δίκη την επόμενη χρονιά μοιάζει να φτάνει προς το τέλος της, ξεκινά μια γιγαντιαία επιχείρηση σε όλη την Ιταλία για σύσταση ένοπλης συμμορίας και πλήθος άλλων κατηγοριών , υπό την ομπρέλα μιας οργάνωσης – φάντασμα, εφεύρημα που θα χρησιμοποιηθεί και τα επόμενα χρόνια. Αρκετές δεκάδες είναι οι διωκόμενοι και αρκετές θα μείνουν τελικά στη φυλακή για πολλά χρόνια.Το θεώρημα μαρίνι εμφανίζει τον αναρχικό χώρο διαρθρωμένο σε διπλό επίπεδο, με φανερή και κρυφή δραστηριότητα υπό μία κεντρική διεύθυνση. Κάπως έτσι το σύνολο της αναρχικής δραστηριότητας ενοχοποιείται και έτσι από τα έντυπα ως τις επιθέσεις οι διαφορές εξαφανίζονται και αρκεί για να βρεθεί κάποιος στη φυλακή. Οι αναρχικοί χωρίζονται σε ειρηνικούς και εγκληματίες, οι φιλικές και πολιτικές σχέσεις ποινικοποιούνται, τα σπίτια ονομάζονται γιάφκες, οι εφημερίδες και οι περιοδικές εκδόσεις ονομάζονται τρομοκρατικά εγχειρίδια, τα εργαλεία γίνονται όπλα, τα στέκια και οι καταλήψεις ορμητήρια επιθέσεων.
Η άγρια καταστολή του αντιτρομοκρατικού νόμου και των άρθρων του 270 και 270 bis φέρνει φυλακίσεις, μακρόχρονες ομηρίες μέσω της δικαστικής οδού, κατ’ οίκον περιορισμό, κλείνει εφημερίδες, έντυπα και διαδικτιακά μέσα αντιπληροφόρησης. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο των υποκλοπών με κοριούς, την οποία μέσα στα επόμενα χρόνια εμπλουτίζει με τη χρήση νέων τεχνολογιών όπως η χρήση gps, η χρήση γενετικού υλικού κλπ. Ταυτόχρονα μια άγρια συκοφάντηση [με τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης] λαμβάνει χώρα με σκοπό την απομόνωση και την εγκληματοποίηση των αναρχικών ώστε να μπορούν να χτυπηθούν πιο εύκολα και να χάσουν τα κοινωνικά και πολιτικά τους ερείσματα. Φυσικά όπου δεν είναι αρκετή η καταστολή και η συκοφαντία, έρχεται η ωμή βία και ο θάνατος όπως συνέβει το 1998 με τις δολοφονίες του Edoardo Massari και της Maria Rosas Soledad που βρέθηκαν κρεμασμένοι, ο πρώτος στο κελί της φυλακής Βαλέττε του Τορίνου και η δεύτερη στο σπίτι της όντας υπο καθεστώς κατ´ οίκον περιορισμού.
Από τότε και έως σήμερα το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται σταθερά και αμείωτα με τα ίδια χαρακτηριστικά, εξαγώμενο μάλιστα και στην Ελλάδα όπως έχει δείξει η φύση ανάλογων διώξεων στο πρόσφατο παρελθόν. Με τη λήξη της δικαστικής εξέλιξης της δίωξης μαρίνι μια νέα ξεκινά, η επιχείρηση Cervantes το 2004. Κατόπιν τρείς νέες κομμάτια της προηγούμενης ακολουθούν την επόμενη χρονιά, οι επιχειρήσεις Nottetempo, Fraria και Crocenera με κατηγορίες για σύσταση ανατρεπτικής οργάνωσης που αφορούσαν ενέργειες της FAI. Το ίδιο και οι επόμενες διώξεις που κάνουν τον κατάλογο να μοιάζει πως δεν έχει τέλος.
Άνοιξη του 2006 επιχείρηση Gruppi di Affinati, φθινόπωρο του 2007 επιχείρηση Brushwood, καλοκαίρι του 2009 επιχείρηση Shadow. Άνοιξη του 2011 επιχείρηση Outlaw, καλοκαίρι και φθινόπωρο του 2012 επιχειρήσεις Mangiafuoco και Ixodidae καθώς και Αrdire και Thor για ενέργειες που αφορούν την FAI-IRF. Την ίδια χρονιά διώξεις ασκούνται κατά αναρχικών που πήραν μέρος στις άγριες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής στις 3 Ιούλη, στην κοιλάδα της Susa ενάντια στα έργα για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας ΤΑV που φιλοδοξεί να συνδέσει την Ιταλία με τη Γαλλία. Καλοκαίρι του 2017 ξεσπά η επιχείρηση Scripta Manent και λίγους μήνες αργότερα η επιχείρηση Panico.
Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΑ ,ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Ένα άλλο κομμάτι της καταστολής αφορά το χτύπημα της αλληλεγγυής προς τους φυλακισμένους και διωκόμενους αναρχικούς στην Ιταλία. Το ιταλικό κράτος θέλοντας να μπλοκάρει το κύμα αλληλεγγύης και τις πολιτικές σχέσεις που υφίστανται μεταξύ συντρόφων στις δύο χώρες, εμφάνισε τη θεωρία του μεσογειακού αναρχικού τριγώνου Ιταλίας, Ισπανίας και Ελλάδας παρουσιάζοντας μας ως απολίτικους εγκληματίες που συνομωτουν με σκοπό την άσκηση τρομοκρατίας. Διαρκώς μέσα στα χρόνια δημοσιεύματα κάνουν λόγο για επαφές, διασυνδέσεις, ταξίδια που σκοπό έχουν την προετοιμασία επιθέσεων και τη δημιουργία επεισοδίων σε διαδηλώσεις, ενώ δε παραλείπουν την αναφορά σε παρεμβάσεις και κινήσεις αλληλεγγύης αφαιρώντας φυσικά το πραγματικό τους περιεχόμενο.
Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί, παραδείγματος χάρη, να γίνει κατανοητή η λύσσα του ιταλικού κράτους για την έκδοση των 5 ελλήνων συντρόφων που είχαν συλληφθεί μετά το τέλος των άγριων συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στη διαδήλωση ενάντια στην EXPO στο Μιλάνο. Ξέρουν καλά πως χτυπώντας την αλληλεγγύη και τις πολιτικές σχέσεις μεταξύ μας μπορούν να μας φέρουν σε δύσκολη σχέση. Τους αφήνουμε να ζούν με τις αυταπάτες τους. Το πάθος για ελευθερία δεν καθυποτάσεται, δεν διώκεται και δεν φυλακίζεται. Είναι εδώ και θα παραμείνει ο χειρότερος εφιάλτης τους και ο νούμερο ένα εχθρός τους.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι ύπαρξης, των τελευταίων όπως και των προηγούμενων κατασταλτικών επιχειρήσεων του ιταλικού κράτους. Χτυπούν τους συντρόφους μας γιατί δηλώνουν αναρχικοί, συνειδητα εχθροί του κράτους και του καπιταλισμού. Γιατί όντως είναι ένοχες, μιας και συμμετέχουν σε ένα πλήθος αγώνων στεκόμενοι αλληλέγγυοι σε μετανάστες και κρατούμενους. Επειδή εναντιώνονται στην πανούκλα των αναπλάσεων στις πόλεις, γιατί στεγάζουν τις ιδέες τους σε στέκια και καταλήψεις αντί να κάτσουν σπίτι τους σαν ήσυχοι υπήκοοι. Γιατί γράφουν και διαδίδουν τις σκέψεις τους, δημιουργώντας ρήγματα στην κανονικότητα του καθεστώτος, ρίχνοντας άμμο στα γρανάζια της δολοφονικής μηχανής του καπιταλισμού.
Γιατί δε μένουν μόνο στα λόγια, αλλά περνάνε στην πράξη όντας μια ζωή στην επίθεση ενάντια στις πολυεθνικές, τις δομές βιοτεχνολογίας και την καταστροφή του περιβάλλοντος, τους μπάτσους και τους φασίστες. Είναι ένοχοι γιατί αποτελούν παράδειγμα και πρόταγμα για το σπάσιμο της σιωπής που επιβάλλει το ιταλικό κράτος για τη διατήρηση της ταξικής ειρήνης. Ένοχοι γιατί ονειρεύονται και κυοφορούν έναν νέο κόσμο, κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης που θα σαρώσει τον παλιό.
Για όλους αυτούς τους λόγους την περασμένη Πέμπτη η ομάδα μας επισκέφθηκε την Ιταλική Αρχαιολογική Υπηρεσία που βρίσκεται στην περιοχή της Ακρόπολης. Αφού γράψαμε συνθήματα αλληλεγγύης στην μαρμάρινη πρόσοψη του νεοκλασσικού όπου στεγάζεται η υπηρεσία αυτή, πυρπολήσαμε φορτηγό βαν της που ήταν σταθμευμένο απ’ έξω. Στο κτίριο της Ιταλικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας όλη την προηγούμενη εβδομάδα [Δευτέρα έως Παρασκευή] έλαβε χώρα σεμινάριο φύλαξης αρχαιολογικών χώρων από την ιταλική Καραμπινιερία στους έλληνες ομολόγους τους, τα γουρούνια της ελληνικής αστυνομίας. Τι καλύτερη ευκαιρία λοιπόν για μας, ώστε να δείξουμε από κοντά στους ιταλούς μπάτσους που βρέθηκαν στο χώρο για την τελευταία μέρα του σεμιναρίου, πως τα ´´κατορθωματά´´ τους δε μένουν αναπάντητα. Όπως και να τονίσουμε στους διοικούντες της υπηρεσίας, πως η παροχή χώρων για τέτοιου είδους εκδηλώσεις στους καραμπινιέρους έχει κόστος, μιας και ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις κατασταλτικές επιχειρήσεις στην Ιταλία που μόνο σχέση δεν έχουν,με την κουλτούρα και τον πολιτισμό που η ίδια προμοτάρει ως έργο της…
Η συνεργασία των δύο κρατών στον τομέα της ασφάλειας είναι διαχρονική , είτε αφορά την αστυνομία είτε την δικαστική εξουσία και αυτό θέλουμε να καταδείξουμε μεταξύ άλλων, με την ενέργειά μας αυτή. Το σώμα των καραμπινιέρων είναι το απαραίτητο κατασταλτικό εργαλείο που εκπληρώνει το ´´καθήκον ´´ του με ιδιαίτερο ζήλο και μίσος εναντίων των αναρχικών στην Ιταλία.
Εδώ από την πόλη της Αθήνας τους υπενθυμίζουμε πως ανάλογο ζήλο, αλλά για αγώνα, έχουμε και εμείς όπως και μίσος στα ύψη για την αστυνομία ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης.
Ας μη το ξεχάσουν, δεν αφήνουμε ΠΟΤΕ μόνους μας τους συντρόφους μας.
Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους συλληφθέντες , τις διωκόμενες του ASILO OCCUPATO και της επιχείρησης Renata, καθώς και σε όσες βρίσκονται στα μπουντρούμια του ιταλικού κράτους.
Δηλώνουμε, έμπρακτα, πως είμαστε μαζί τους εξίσου συνένοχοι με κάθε τρόπο.
Κείμενα, αφίσες, παρεμβάσεις και επιθέσεις είναι τα δικά μας μέσα αγώνα.
Άλλωστε η αλληλεγγύη [όπως και ο αγώνας ευρύτερα], ή θα είναι πλήρης ή δε θα είναι τίποτα,
παραμένοντας μερική και ακίνδυνη …
Ομάδα για την Ανασυγκρότηση
του μεσογειακού αναρχικού τριγώνου
