νεοφιλελευθερισμός

Η αδυναμία του νεοφιλελευθερισμού να κρατήσει τα τρένα στις ράγες

Για το κράτος οι ζωές αυτών που θα έπαιρναν το τρένο έχουν μικρότερη αξία από το οικονομικό κέρδος του κεφαλαίου. Ακριβώς όπως έχουν και οι ζωές των μεταναστών που πνίγονται στο αιγαίο, συχνά με τη συμβολή του λιμενικού. Αυτό δεν είναι ανθρώπινο λάθος, είναι ο καπιταλισμός…

Περισσότερα...

Στο απόγειο της δημοκρατίας (Το κράτος έχει συνέχεια)

Σε ακόμα έναν προεκλογικό χορό, στον απόηχο του πολύνεκρου δυστυχήματος στα Τέμπη, οι αποστάσεις μεταξύ των κομμάτων φαίνονται χασματώδεις. Κι όμως, αν κοιτάξουμε το πρόσφατο ιστορικό από το κεντρικό πολιτικό προσκήνιο «του τόπου», η συνέχεια αναδύεται στην επιφάνεια…

Περισσότερα...

Νεοφιλελεύθερη επέλαση στο άρμα της πανδημίας (Εισαγωγή στο κεντρικό)

Η αντίσταση αποτελεί μονόδρομο. Η εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας δείχνει πως μόνο οι κοινωνικοί-ταξικοί αγώνες κατάφεραν να εμποδίσουν την εφαρμογή νέων επιθετικών μέτρων…

Περισσότερα...

Όταν οι λύκοι διαβουλεύονται με το πρόβατο για το πιάτο της ημέρας – Οι εξελίξεις στην ασφάλιση και την εργασία

Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση έχει μετακυλίσει το κόστος της καραντίνας στους εργαζόμενους, σε μια κατάσταση που τείνει να παγιωθεί ως η νέα κανονικότητα. Το πόρισμα Πισσαρίδη αναγνωρίζει τη φτωχοποίηση των ελληνικών νοικοκυριών…

Περισσότερα...

Πολιτικός και υγειονομικός ολοκληρωτισμός, κρατική αναδιάρθρωση και καπιταλιστική επέλαση (εισαγωγή στο κεντρικό)

Η συγκυρία του covid 19 δεν ήταν μόνο το πρόσχημα για την εφαρμογή αυτών των πολιτικών, αλλά και ανάγκη καθώς η διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου που περιλαμβάνει…

Περισσότερα...

Νομοσχέδιο ΑΕΙ: «η μητέρα όλων των μαχών»*

Οι χαλεποί καιροί της επέλασης του νεοφιλελευθερισμού (γνωστής και ως εποχή του μνημονίου) συνεχίζονται με την ψήφιση του νόμου-πλαίσιου για τα ΑΕΙ, προϊόν θεαματικής συναίνεσης της πλειοψηφίας των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του κεντρώου, δεξιού και ακροδεξιού χώρου…

Περισσότερα...

Η οικονομική σχολή του Σικάγο, οι θεωρίες του Μίλτον Φρίντμαν, και το πειραματικό εργαστήριο Ελλάδα

Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες ο Φρίντμαν και οι παντοδύναμοι οπαδοί του τελειοποιούσαν αυτήν ακριβώς τη στρατηγική: Την αναμονή κάποιας μείζονος κρίσης (πολιτικής ή οικονομικής) προκειμένου να εκποιήσουν τμήματα της δημόσιας σφαίρας σε ιδιώτες, ενόσω οι πολίτες ήταν ακόμα ζαλισμένοι από το σοκ, και να μονιμοποιήσουν στη συνέχεια τις «μεταρρυθμίσεις»…

Περισσότερα...