9 Δεκεμβρίου 2008, εν μέσω της γενικευμένης εξέγερσης η οποία μαινόταν ήδη για τρεις μέρες, προσάγονται από την περιοχή γύρω από το πολυτεχνείο πέντε, άγνωστοι μεταξύ τους, άνθρωποι, οι οποίοι αφού «απόλαυσαν» τους ξυλοδαρμούς και τους εξευτελισμούς που επιφύλασσαν τα ένστολα γουρούνια σε όποιον έπεφτε στα χέρια τους εκείνες τις ημέρες, οδηγούνται στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ. Δυο μέρες μετά μεταφέρονται στον ανακριτή όπου και τους ανακοινώνεται πως κατηγορούνται για απόπειρα ανθρωποκτονίας, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών, έκρηξη κ.ά. Προφυλακίζονται με συνοπτικές διαδικασίες προσθέτοντας έτσι τα ονόματά τους στα εκατοντάδες ακόμη ονόματα ανθρώπων που οδηγήθηκαν στη φυλακή για τις πολυήμερες συγκρούσεις. Από τους πέντε συλληφθέντες, οι τέσσερις αποφυλακίζονται λίγους μήνες αργότερα, ενώ ο πέμπτος, ο Αντρέα Μαζούρεκ, παρέμεινε στη φυλακή, αφού σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, παραδέχθηκε τη συμμέτοχη του στις διαδηλώσεις. Έναν χρόνο μετά, στις 16 Ιανουαρίου, η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης αποτέλεσε ένα ακόμα τυπικό παράδειγμα δίκης συλληφθέντων του Δεκέμβρη, με παντελή έλλειψη οποιουδήποτε στοιχείου και αντιφατικές ψευδομαρτυρίες ματάδων. Οι τρεις αθωώνονται, ενώ στον Αντρέα και στον τέταρτο συγκατηγορούμενό του επιβάλλεται ποινή 7 ετών κάθειρξης και 55 μηνών φυλάκισης, με ανασταλτικό χαρακτήρα για τον δεύτερο. Από τότε ο Αντρέα παραμένει στη φυλακή.
Τρεισήμισι χρόνια μετά η δημοκρατία δεν έχει ξεχάσει τη χαρακιά που έχει αφήσει επάνω της ο Δεκέμβρης του ‘08. Την ίδια ώρα που το καθεστώς εκτραχύνεται και οχυρώνεται για να αντιμετωπίσει την αστάθεια στο εσωτερικό του, οι μηχανισμοί της αστικής δικαιοσύνης κάνουν πράξη την εκδικητικότητά τους προς αυτούς που κατά τη διάρκεια της εξέγερσης ράγισαν με την οργή τους την πλαστή εικόνα της κοινωνικής ειρήνης. Η περίπτωση του Αντρέα αποτελεί την επιτομή της εκδικητικής αυτής στρατηγικής της δημοκρατίας, και ταυτόχρονα ένα πεδίο εφαρμογής της διακρατικής κατασταλτικής σύμπλευσης απέναντι στον εσωτερικό εχθρό. Το γεγονός πως δήλωσε ξεκάθαρα τη συνειδητή του συμμετοχή στις διαδηλώσεις, αλλά και το ότι ήταν γνωστός στις πολωνικές αρχές για την ανατρεπτική του δράση, τον τοποθέτησε σε μια πολύ συγκεκριμένη θέση απέναντι στους διωκτικούς μηχανισμούς, φυλαγμένη ειδικά για όσους τοποθετούν τους εαυτούς τους σε συγκρουσιακή τροχιά με το κυρίαρχο οικοδόμημα της βαρβαρότητας. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, ελληνικές και πολωνικές αρχές μεθόδευσαν σε αγαστή συνεργασία την όσο το δυνατών σκληρότερη καταδίκη του, προς παραδειγματισμό όσων στο μέλλον τολμήσουν να πράξουν με τον ίδιο τρόπο, αλλοιώνοντας τις αρχικές του καταθέσεις (πράγμα εύκολο, αφού δεν μιλούσε ελληνικά, και ο μεταφραστής που τον ανέλαβε ήταν εντεταλμένος από το πολωνικό προξενείο, και γνωστό τσιράκι της αστυνομίας), διογκώνοντας το κατηγορητήριο και επιβάλλοντάς του εν τέλει, μια βαρύτατη καταδίκη η οποία έχει ως αποτέλεσμα τον εγκλεισμό του εδώ και 3,5 χρόνια στα δημοκρατικά κελιά. Ταυτόχρονα, ενώ βρισκόταν ήδη στη φυλακή, εκδίδεται αγνώστου περιεχομένου ένταλμα στην Πολωνία, ενώ τα εκεί καθεστωτικά ΜΜΕ τον φωτογραφίζουν ως δράστη εμπρησμών.
Στις 11 Ιουνίου, έχει οριστεί το εφετείο για τις συγκρούσεις του Δεκέμβρη του ‘08, στο μεικτό ορκωτό στη Λουκάρεως.
Δεν αφήνουμε κανένα σύντροφο μόνο στα χέρια του κράτους και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αναρχικό Αντρέα Μαζούρεκ.
Επίσης δεν ξεχνάμε το ότι ο δολοφόνος Σαραλιώτης κυκλοφορεί εδώ και ένα χρόνο ελεύθερος, μετά από τη συμβολική πρόσκαιρη και προνομιούχα παραμονή του στη φυλακή, και του υπενθυμίζουμε πως έχει ο καιρός γυρίσματα…
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΜΑΖΟΥΡΕΚ
Οι κρατούμενοι της Β΄ πτέρυγας φυλακών Λάρισας,
Ράμι Συριανός
Σπύρος Στρατούλης
Ντάνι Καραμπουλέα
Γίωργος Καραγιαννίδης
