Κυρίες και Κύριοι,
Η αυλαία απόψε δεν θα σηκωθεί. Απόψε δεν θα καταφύγουμε σε πονηριές. Απόψε το κοινό δεν θα ξεγελαστεί από ευρήματα με καπνούς, προβολείς και δραματικές παύσεις…
…Ο ποιητής αυτού του δράματος θα πεθάνει πριν το τέλος αυτού του έργου. Κι αυτό είναι το μόνο που επινοήσαμε. Γιατί το να δει κανείς την πραγματικότητα είναι δύσκολο. Πόσο μάλλον να την δείξει. Μα δεν πειράζει.
…Ο θεατής, εμείς, εσείς, εγώ που διαβάζω τώρα αυτές τις λέξεις είμαι ήσυχος γιατί νομίζουμε ότι τίποτα δεν θα μας θίξει. Η πραγματικότητα αρχίζει επειδή ο συγγραφέας της ζωής μας δεν μας θέλει καθισμένους στο θέατρο, παρά στη μέση του δρόμου. Γι’ αυτό σήμερα δεν θέλει να κάνει ποίηση, ρυθμό, λογοτεχνία, παρά να δώσει ένα βήμα στις καρδιές μας. Γι αυτό είναι εξ’ άλλου και ποιητής.
…Αυτό που βλέπετε δεν είναι πρόβα. Είναι η ανάγκη των ανθρώπων να πιστέψουν σε μια αλήθεια καταστροφική. Αλλά τέτοιες αλήθειες χωράνε στην επανάσταση; Στους καιρούς που ζούμε, όπου η δραματουργία της ζωής μας υφαίνει την ιστορία μιας γενιάς, υπάρχει χώρος για αλήθειες που αφήνουν πίσω τους τρύπες στις καρδιές μας; Τι ιστορίες αντέχουμε να ακούσουμε σ’ αυτούς τους καιρούς;»
*για το κείμενο
αποσπάματα από το κείμενο «Η πρώτη πράξη ενός επαναστατικού άτιτλου και ατελείωτου δράματος», κείμενο που «κλέψαμε» από τον χώρο συνελεύσεων στην κατάληψη ΡΕΞ
*για την αφίσα
στίχοι: JKoneKarellas – Ο μεγάλος δικτάτορας.
Η χορεύτρια Τζενη Βαγγοπούλου από τη δράση με τα εξεγερμένα μπαλέτα από το Σωματείο Εργαζομένων στον ΧΩΡο του ΧΟρού (Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ.) με συνεχόμενες ολιγόλεπτες διακοπές της κυκλοφορίας και χορευτική παρέμβαση.
Στην έντυπη μορφή της εφημερίδας η αφίσα αναπαράγεται σε «αρνητικό» μόνο για τεχνικούς λόγους. Παρακάτω το πρωτότυπο:
