Λιποθύμησε η πρόεδρος Χίλαρι Κλίντον?
Από την εποχή του Ρώμυλου και του Ρώμου που βύζαξαν το γάλα λύκαινας για να γίνουν οι πρώτοι οικιστές της κραταιάς Ρώμης, και από την εποχή του Οθμάν, του ιδρυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που έπρεπε να βιάζει κάθε μέρα κάποια από τις σκλάβες-παλλακίδες του χαρεμιού του για να αποδεικνύει ότι δεν έχει γεράσει, ο φύλαρχος/βασιλιάς/αυτοκράτορας/ηγέτης και τελικά ο πρόεδρος έπρεπε να δείχνουν και να είναι «υγιείς και δυνατοί». Αν παλιότερα, ο φύλαρχος διασφάλιζε με τις πολεμικές του επιδόσεις την επιβίωση της φυλής, σήμερα είναι το πρόσωπο- η ενσάρκωση- της δύναμης που εκπροσωπεί.
Κατά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο όλη η προπαγάνδα των ναζί, για να σπάσει το φρόνημα των Άγγλων, είχε επικεντρωθεί στην εικόνα του Τσώρτσιλ. Χοντρός, καπνιστής, πότης και νωθρός. Σε αντίθεση με τον Χίτλερ που δεν κάπνιζε, δεν έπινε και έτρωγε μόνο φαγητά χωρίς φάρμακα. Ο Πούτιν, πάντα πριν τις εκλογές, εμφανίζεται ημίγυμνος να δαμάζει άλογα, να κυνηγάει πέστροφες ή να αγωνίζεται στο τζούντο αλλά και στα δικά μας, ο σύγχρονος ηγέτης Γ. Παπανδρέου κάνει τζόκιν 2 ώρες την ημέρα ή ο αντίπαλός του Κ. Καραμανλής απαντάει σοβαρά σε ερώτηση φοιτητή, ότι πάει γυμναστήριο κάθε μέρα.
Λίγες βδομάδες πριν τις αμερικάνικες εκλογές, οι δυο διεκδικητές του θρόνου, ζητάνε ο ένας από τον άλλον πιστοποιητικά γιατρού αλλά και φροντίζουν να θυμίζουν στους ψηφοφόρους, ο πρώτος ότι αν και ηλικιωμένος, έχει μια νέα και όμορφη γυναίκα που είναι ευχαριστημένη μαζί του (σαν άλλος Οθμάν), και η δεύτερη, εξίσου ηλικιωμένη, ότι είχε μια απλή λιποθυμία και ότι είναι ο «άντρας» του σπιτιού, μετά τις (δικαιολογημένες) παρατυπίες του συζύγου της, όταν είχε το αξίωμα του πλανητάρχη.
Ο εκθειασμός της ρώμης και ο αποκλεισμός του αρρώστου ή του αναπήρου, ενώ θα έπρεπε να θεωρούνται ένα κατάλοιπο μιας αταβιστικής κοινωνίας, ένα καπρίτσιο που επιβιώνει μόνο στον πρωταθλητισμό, ένας καθημερινός φασισμός που είναι ξεπερασμένος, υπάρχει και στηρίζει όλες τις πυραμιδοειδείς κοινωνίες, που οι κάτω είναι κάτω γιατί είναι τελικά αδύναμοι, ενώ οι πάνω είναι πάνω γιατί είναι τελικά δυνατοί. Και επειδή η ζήλια είναι η αρχή της ταξικής συνείδησης, φαίνεται φυσιολογικό όλοι να θέλουν να ανεβούν, δηλαδή να γίνουν δυνατότεροι, πιο όμορφοι, να είναι πλούσιοι και να «έχουν όλες τις bitches» (που λένε και οι ράπερς) δικές τους.
Τα όμορφα σώματα για τους αναρχικούς δεν είναι δυνατά, εύμορφα, αρτιμελή, πλούσια και υγιή. Είναι αυτά που δένονται με την αλληλεγγύη και την αγάπη σφιχτά… είναι τα σώματα που ερωτεύονται ό,τι πονάει στη βάση της πυραμίδας, και μισούν όποιον στέκεται στη κορυφή της.
sinafi
